Οι άνθρωποι με αναπηρίες δικαιώνονται στη χώρα μας μόνο στο τραγούδι

Σε καθημερινή βάση ανακαλύπτουμε τις διάφορες ατέλειες της κοινωνίας μας και δήθεν με έκπληξη αναρωτιόμαστε για το πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν. Οσοι από εμάς μπορούν να κάνουν όμως κάτι, απλώς αδιαφορούν, και αυτός ο χαρακτηρισμός είναι επιεικής.
Γιατί πώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει π.χ. κανείς τους υπευθύνους που σχεδόν σε καθημερινή βάση ανακοινώνουν στους επιβάτες τού μετρό, εδώ και δεν ξέρω πόσα χρόνια, ναι χρόνια!, ότι «ο ανελκυστήρας στον τάδε σταθμό είναι προσωρινά εκτός λειτουργίας και οι άνθρωποι με αναπηρίες παρακαλούνται να κατεβούν στον προηγούμενο σταθμό και να πάνε οδικώς στον προορισμό τους».

Αυτό που δεν μας λένε βέβαια είναι το πώς, με ταξί; Ή νοερά, με τη σκέψη;

Εχει τύχει βέβαια να είναι χαλασμένοι και οι δύο ανελκυστήρες σε κάποιο σταθμό του προαστιακού (στην Πλακεντία) και να μεταφέρει κάποιος τον άνθρωπό του, που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι, από τις σκάλες, με τη βοήθεια περαστικών.

Αλλά γι' αυτούς που πραγματικά είναι δράμα η ζωή στη χώρα μας, είναι για τους τυφλούς, για τους οποίους, εκτός από την Πολιτεία, αδιαφορούν και οι περισσότεροι από τους συνανθρώπους μας.

Χαρακτηριστικά αναφέρω την εμπειρία μου πρόσφατα, όταν βοηθώντας έναν ηλικιωμένο, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια από τη συζήτησή μας τυφλό από γλαύκωμα, να κατεβούμε τις σκάλες, όλοι όσοι ανέβαιναν κατευθύνονταν επάνω του, έχοντας την απαίτηση να κάνει στην άκρη ο τυφλός για να ανεβούν.

Στη συνέχεια, στη μικρή διαδρομή στην οποία συνταξιδέψαμε, μου εξέθεσε τα άπειρα καθημερινά προβλήματα που αντιμετώπιζε στις μετακινήσεις του και μικρές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την αδιαφορία συνανθρώπων μας στο να κάνουν πιο εύκολη την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων από τα προβλήματα που προκύπτουν λόγω της αναπηρίας τους.

Βλέπετε, είχε τυφλωθεί σχετικά πρόσφατα και δεν είχε συνηθίσει στην ανθρώπινη αδιαφορία.

Εκτός από τη φυσική τύφλωση λόγω της βλάβης των αισθητήριων οργάνων της όρασης, υπάρχουν και αυτοί που από απροσεξία δεν κάνουν κάτι σωστά, αυτοί που μεταφορικά επίσης δεν κάνουν κάτι σωστά λόγω συγκεκριμένων συναισθημάτων, όπως ο θυμός, το μίσος, αυτός που είναι τύφλα στο μεθύσι, αυτός που περπατάει στα τυφλά στο σκοτάδι, τα εκτυφλωτικά φώτα που μας εμποδίζουν να δούμε τη νύχτα και πολλοί άλλοι χαρακτηρισμοί, που αρκετές φορές βοήθησαν έναν στιχουργό στο να γράψει κάποιο τραγούδι.

Στον χώρο του ροκ υπάρχουν αρκετά πετυχημένα τραγούδια που χρησιμοποίησαν την τύφλωση για να περιγράψουν την ψυχολογική κατάσταση του ερμηνευτή και έγιναν επιτυχίες.

Το When Α Blind Man Cries των Deep Purple είναι σίγουρα ένα από τα πιο γνωστά και αρχικά υπήρχε μόνο σαν δεύτερη πλευρά του μικρού δίσκου Never Before, όπως και το Blind των Talking Heads, το Blinded By The Lights του Bruce Springsteen, που έκαναν επιτυχία οι Manfrend Mann Earth Band, το Love Is Blind του Boy George, το Snowblid των Black Sabbath, τα Blind των Placebo, Hercules and Love Affair, Korn κ.ά.

Στο ελληνικό τραγούδι, το Τόσα χρόνια σαν τυφλός, του Απόστολου Καλδάρα, σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, με ερμηνευτή τον Μιχάλη Μενιδιάτη, είναι από τις μεγάλες επιτυχίες στο λαϊκό μας τραγούδι: Τόσα χρόνια σαν τυφλός έψαχνα για λίγο φως και δεν σ' έβλεπα γλυκιά μου που 'σουνα τόσο κοντά μου, να σου δώσω την καρδιά μου να μη νιώθω μοναχός.