Χρόνης Μίσσιος : το σύστημα του παραλόγου.

Χρόνης Μίσσιος, -μια εμβληματική φυσιογνωμία που έφυγε σήμερα σε ηλικία 82 ετών- διαβάζει Χρόνη Μίσσιο (απόσπασμα απο το βιβλίο του Χρονη Μισσιου "Χαμογέλα ρε τι σου ζητανε")

Κάντε το τεστ πολιτικής αυτογνωσίας

Πολιτική αυτογνωσία
Σήμερα που οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων ξεθωριάζουν, είναι όλο και πιο δύσκολο να προσδιοριστούν πολιτικά οι ψηφοφόροι. Ο πολιτικός χάρτης φιλοδοξεί να βοηθήσει τον καθένα να προσδιοριστεί πολιτικά, να ορίσει δηλαδή τη θέση του στο πολιτικό φάσμα, στους άξονες των ατομικών και των οικονομικών ελευθεριών, και να δει με ποιό πολιτικό κόμμα ταυτίζεται ή είναι πιο κοντά ιδεολογικά. Μ’ άλλα λόγια, ο πολιτικός χάρτης είναι ένα εργαλείο πολιτικής αυτογνωσίας που στοχεύει σε πιο συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους.
Συνειδητή απόφαση

Αφού κάνετε το τεστ, μπορείτε να συγκρίνετε το πολιτικό σας αποτύπωμα με αυτό των κομμάτων. Έτσι θα διαπιστώσετε ποιο είναι το πλησιέστερο ιδεολογικά σε εσάς κόμμα. Με ποιό κόμμα, δηλαδή, ταυτίζεστε στο μεγαλύτερο βαθμό με βάση τις πολιτικές σας θέσεις και αξίες.
Ανωνυμία
Δεν χρειάζεται να δώσετε τα προσωπικά σας στοιχεία για να κάνετε το τεστ. Η διαδικασία είναι πλήρως ανώνυμη. Οι απαντήσεις που θα δώσετε καθώς και τα αποτελέσματα του πολιτικού τεστ δεν αποθηκεύονται.


Κάντε το τεστ

Πηγή: politicalmap.gr

Αιώνιες απορίες

Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το πελεκούδι και καίγεται συνέχεια;
Σε ποια ακριβώς περιοχή του ουράνιου θόλου βρίσκεται το σφοντύλι;
Ποιος είναι επιτέλους ο ανιψιός του Μπάρμπα Μπεν και ποιος του Μπάρμπα Στάθη;
Γιατί ο Donald Duck όταν βγαίνει από το μπάνιο φοράει πετσέτα ενώ κυκλοφορεί τις υπόλοιπες ώρες χωρίς παντελόνι;
Πως λύνει το πρόβλημα με τα οδοντικά σύμφωνα όποιος μιλάει έξω από τα δόντια;
Μπορεί κάποιος να αποφασίσει οριστικά ότι είναι αναποφάσιστος;
Θα είχε διαφορά αν αντί να τραβάει κανείς ένα ζόρι, το έσπρωχνε;
Υπάρχει λογική απάντηση στην ερώτηση 'Γύρισες';
Πως πήρε το όνομά της η μακαρονάδα 'πουτανέσκα';
Τι σημαίνει κάθομαι όρθιος;
Όταν κάποιος με μανία καταδιώξεως, καταδιώκεται πραγματικά, λέμε ότι θεραπεύτηκε;
Γιατί τα ντουλάπια στα αστυνομικά τμήματα έχουν κλειδαριές;
Με ποια ακριβώς επιχειρήματα έπεισε ο Νώε τα ψάρια να αφήσουν το νερό και να μπουν στην κιβωτό;
Η λέξη 'Αμφιλοχίας' κρύβει κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο;
Τα ΑΤΜ γιορτάζουν της Αναλήψεως;
Γιατί τις λέμε ατομικές βόμβες αφού σκοτώνουν πολλούς;
Πώς λέγεται ένα αγριογούρουνο όταν είναι ήρεμο;
Ο ΤΕΝ-ΤΕΝ δε θα έπρεπε να λέγεται TWENTY ;
Τι γεύση έχουν τα λυσσακά;
Σε τι τεστ επιδεξιότητας υποβάλλεται ο κώλος ώστε να αποκτήσει τελικά δικαίωμα στο μεταξωτό βρακί;
Υπάρχει επιστημονική εξήγηση γιατί το παρδαλό κατσίκι έχει μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ από τα υπόλοιπα μονόχρωμα;
Το @ σε τι ακριβώς μοιάζει με το παπάκι;
Ο Κουτρούλης πόσους προσκεκλημένους έχει τελικά στο γάμο του;
Υπάρχει κάποιος ψυχοπαθής που δημιουργεί συστηματικά λάκκους στις φάβες;
Τι βύσμα έχει τελικά αυτός ο ουδείς και όλοι τον θεωρούν αναντικατάστατο;
Πόσο περήφανος για το σώβρακό του είναι ο Σούπερμαν ώστε να το φοράει πάνω από το παντελόνι;
Γιατί του διαόλου η μάνα δε δοκιμάζει να μείνει πιο κοντά;
Η τσαπα-τσούλα, είναι αγρότισσα ελευθέρων ηθών;
Αυτός που βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στο 'γκρεμό' και στο 'ρέμα', έφτασε εκεί κολυμπώντας ή σκαρφαλώνοντας;
Αυτός που γράφει το 'ακόμα πιο νόστιμο' στις συσκευασίες των γατοτροφών, πώς είναι τόσο σίγουρος;
Αυτό το 'διαφανές περιτύλιγμα με τις φουσκάλες που κάνουν τσούκου -τσούκου και κάθονται όλοι και τις σπάνε σαν υπνωτισμένοι', ξέρει κανένας πως λέγεται με μία λέξη;
Γιατί οι αριθμοί στο κομπιουτεράκι είναι τοποθετημένοι ανάποδα σε σχέση με τους αριθμούς στα τηλέφωνα;
Οι επιγραφές που λένε πως 'επιτρέπουν την είσοδο μόνο σε σκυλιά που οδηγούν τυφλούς', περιμένουν να διαβαστούν από τα σκυλιά ή από τους τυφλούς;
Στην ερώτηση 'θέλετε να γίνετε δωρητής οργάνων;' η απάντηση ' πάρτε τα "@ρχ*δ*@" μου ', θεωρείται θετική ή αρνητική;

Προσοχή! Εξαφάνιση ηλικιωμένου..

Ο Εξαφανισθείς, πάσχει από το Σύνδρομο του Εξαπατημένου Πρασινοφρουρου (ΣΕΠ) που προκαλεί στρεβλή αντίληψη της Πραγματικότητας. Δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι είναι πρόεδρος της ΓΣΕΕ και πρέπει να προστατέψει τους εργάτες από την περικοπή των μισθών κόντρα στην ζεστή αγκαλιά της ΠΑΣΟΚίλας που τον ανέδειξε.

Οι Εντρομοι Εργαζόμενοι τον Αναζητούν μάταια σήμερα 1/6/2011 γιατί «καταρρίπτεται» ο κατώτατος μισθός που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των 739,56 ευρώ και θα φθάσει τα 591,65 ευρώ…μικτά

Ο φορολογούμενος Έλληνας πολίτης

Ο φορολογούμενος Έλληνας πολίτης είναι αυτός που κάθε βράδυ δεν μ’ αφήνει να κοιμηθώ γιατί παλεύω ακόμα και στον ύπνο μου να του φτιάξω μια ζωή καλύτερη. Κι όσο κι αν προσπαθώ να τον ικανοποιήσω τόσο αυτός ζητάει όλο και περισσότερα.
Και τι δεν ζητάει, φτηνές αστικές συγκοινωνίες, φτηνή υγεία, φτηνή παιδεία, αξιοπρεπή εργασία.
Αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν. Αυτές οι πρακτικές του παρελθόντος κατέστρεψαν τη χώρα.
Κάθε λίγο και λιγάκι, τσουπ, στο γιατρό ή στο νοσοκομείο, κάθε μέρα λεωφορείο, τρόλεϊ, μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ, είναι και πολλά ανάθεμά τα, σχολεία πανεπιστήμια, όλοι θέλουν να πάρουν πτυχία, όλοι ζητάνε οκτάωρα, πενθήμερα, δώρα, συλλογικές συμβάσεις, αξιοπρεπείς συντάξεις… Τόσα χρόνια τα είδαμε τα χαΐρια! Θέλαν και Ολυμπιάδες και μεγάλα έργα και υποβρύχια και φρεγάτες και F-16… Και φτηνά τρόφιμα και τρένο να πηγαίνει στη Φλώρινα και πλοίο στο Καστελόριζο, και δικαιότερη φορολογία και σύνταξη στα 60!
Πού να βρεθούν όλα τούτα; Από τι χρήμα να καλυφθούν τέτοιες απαιτήσεις; Πώς να κατεβάσει ο νους ιδέες;
Διότι και οι κυβερνώντες και οι διοικητές ΔΕΚΟ και νοσοκομείων, άνθρωποι είναι κι αυτοί, τα ‘παιξαν, έχασαν τον έλεγχο και το ‘ριξαν στα δανεικά.
Γιατί δεν είναι σωστό να  πληρώνει ο βιομήχανος, ο εφοπλιστής ο έχων και κατέχων γενικά, τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών όταν είναι γνωστό ότι δεν τις χρησιμοποιεί ούτε αυτός ούτε η κυρία του όταν κατεβαίνει στο Κολωνάκι για ψώνια. Ούτε τα νοσοκομεία πρέπει να πληρώσει αφού αν - χτύπα ξύλο – αρρωστήσει, σιγά να μην πάει στο «Λαϊκό». Τα παιδιά του πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία και σε ξένα πανεπιστήμια, οπότε τι δουλειά έχει με τις ελλείψεις της Παιδείας; Και στη δουλειά του με ποιο δικαίωμα μπορεί κάποιος να του πεί πόσες ώρες θα απασχολεί το προσωπικό του και πόσο θα τους πληρώνει;  Και είναι σωστό να του ζητάς να πληρώνει φόρους για να καλύπτονται οι τρύπες του προϋπολογισμού; Ή να του καθορίζεις πόσο θα πουλάει την πραμάτεια του ώστε να περνάει καλά η πλέμπα; Όχι βέβαια!
Όλα αυτά λοιπόν, πρέπει να πληρώνονται από τους χρήστες τους και μάλιστα ακριβά. Στον ξεπερασμένο όρο «κοινή ωφέλεια» το σαφές είναι «η ωφέλεια», το «κοινή» εξαρτάται από το εύρος της κοινότητας. Και τρεις (3) να ωφελούνται ο όρος ισχύει όπως ισχύει και για 3.000.000 αν και για τόσο πολλούς είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Έτσι λένε και οι ξένοι σοφοί που καλέσαμε να πάρουν το κουμάντο. Για να μη νομίζει κανείς ότι εμείς είμαστε οι κακοί που δεν θέλουμε το καλό του λαού και της χώρας. Αυτές οι αποφάσεις δεν παίρνονται στην τύχη, «στο γόνατο», που λένε, χρειάζεται γνώση, πτυχία, ντοκτορά και βάλε, γι’ αυτό και δεν μπορεί να τα χωνέψει ο κάθε αδαής, ο κάθε φωνακλάς κριτικός του έργου μας.
του Γιάννη Γούδα
http://www.pressinaction.gr/

Καλό,κακό, ποιος ξέρει ;

Κάποτε σε ένα χωριό κάπου στην ανατολή ένας χωρικός είχε εφτά άλογα για να κάνει τις δουλειές του.
Μιά μέρα όλα τα άλογα το έσκασαν και πήραν τα βουνά .. χάθηκαν.
Έρχονται λοιπόν οι συγχωριανοί του μέσα στην μαύρη θλίψη και άρχισαν να του λένε διάφορα.
- Πώ πώ! τι καταστροφή σε βρήκε! πώς θα ζήσεις τώρα; που θα βρεις λεφτά ν’ αγοράσεις άλλα; .. και τα....
λοιπά.
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:
Καλό κακό, ποιός ξέρει;
Πέρασαν λίγες μέρες και μιά μέρα εκεί στα καλά καθούμενα να’ σου πίσω τα εφτά άλογα!!!
Και όχι μόνα τους! αλλά είχαν φέρει μαζί τους και άλλα εφτά άγρια άλογα και τώρα ο χωρικός είχε δέκα τέσσερα άλογα.
Ξαναμαζεύονται λοιπόν οι συγχωριανοί μεσ’ στην τρελλή χαρά και άρχισαν να του λένε πάλι διάφορα.
- Τι τυχερός που είσαι!
Τώρα θα βγάζεις πολλά λεφτά… όλα καλά σου πάνε! και τα παρόμοια.
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:-Καλό κακό, ποιός ξέρει;
Μετά από λίγες μέρες ο γιός του χωρικού στην προσπάθειά του να τιθασεύσει τα άγρια άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
Ξαναμαζεύονται λοιπόν οι συγχωριανοί και αρχίζουν πάλι τα δικά τους.
- Συμφορά! κακοτυχία! αυτά τα άγρια άλογα να τα διώξεις! παραλίγο να σου σκοτώσουν το παιδί! και άλλα διάφορα
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:
-Καλό κακό, ποιός ξέρει;
Μετά από λίγες μέρες γίνεται πόλεμος στην χώρα και όλα τα παλικάρια του χωριού επιστρατεύτηκαν και πήγαν στην πρώτη γραμμή.
Πολλά σκοτώθηκαν στον πόλεμο και δεν ξαναείδαν το χωριό τους.
Ο γιός του χωρικού με το σπασμένο πόδι δεν επιστρατεύτηκε. Και έτσι γλύτωσε την ζωή του.
Τελικά για ότι μας συμβαίνει στην ζωή …
-Καλό κακό, ποιός ξέρει;

http://blogs.sch.gr/

Τα προείπε για την τρόικα και την «αποικία» ο Κ.Π. Καβάφης

Το ότι ο Κ.Π. Καβάφης είναι μεγάλος και παγκόσμιος ποιητής φαίνεται από τη διάρκεια και την εμβέλεια που έχει η ποίηση του. Αλλά να είναι τόσο προφητικός και διαχρονικός για τα συμβαίνοντα στον τόπο του ύστερα από εκατό περίπου χρόνια, αυτό προκαλεί βαθιά κατάπληξη και συγκίνηση. Αλλά έτσι περνούν στην ιστορία ως κορυφαίοι ερμηνευτές των παρόντων και των μελλούμενων συμβάντων οι μεγάλοι δημιουργοί.  Με  αναδρομές σε ιστορικά θέματα του ελληνορωμαϊκού παρελθόντος, πραγματικά ή μυθοπλασμένα, ο Καβάφης αναλύει σύγχρονες καταστάσεις, ερμηνεύει κατοπινά γεγονότα, προαναγγέλλει τις  ραγδαίες αλλαγές  στην πορεία του χρόνου.
Κανένας σύγχρονος αναλυτής δεν περιέγραψε τόσο πειστικά και ολοκληρωμένα την οικονομική κρίση της σημερινής «ελληνικής αποικίας» για όσα έλαβαν χώρα μέσα στο 2010 με το ΔΝΤ και την τρόικα και όσα αναμένονται στο νέο χρόνο. Και προβλέπει ακόμη τι πρόκειται να γίνει στις επόμενες φάσεις, ώσπου να επαληθευθούν πλήρως οι συνέπειες «των ριζικών μεταρρυθμίσεων», τις οποίες απαιτούν να «εκτελεσθούν άνευ αναβολής» οι «Αναμορφωταί» της «Αποικίας». Έχουμε, λοιπόν, πολλά ακόμη να δούμε -μας το λέει ο Ποιητής- και κυρίως τι θα μείνει «μετά τόση δεινότητα χειρουργική»…
 Με τη νέα χρονιά ας ξαναδιαβάσουμε τον Καβάφη και τους άλλους μεγάλους ποιητές μας γιατί, πέρα από την αισθητική απόλαυση, ερμηνεύουν σύγχρονες καταστάσεις και προλέγουν ακόμη και για τις πιο απρόσμενες εξελίξεις του τόπου. Δεν χρειάζονται πια άλλες αναλύσεις για ήδη γνωστά πράγματα. Η «αποικία» του το αποδεικνύει:

Εν μεγάλη ελληνική αποικία 200 π.Χ. *

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.
Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—
Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

 Σας ευχόμαστε ευτυχισμένο το νέον έτος 2015 και ζητούμε συγνώμη από τον Ποιητή που τον ανακαλύψαμε καθυστερημένα, μετά την εγκατάσταση των  «Αναμορφωτών». Αφιερώνουμε, τέλος, το ειρωνικό ξεφωνητό των τελευταίων στίχων σε όλους εκείνους που «τα φάγανε μαζί στην αποικία» και κάλεσαν τους «Αναμορφωτάς». Αλλά «να μη βιαζόμεθα. Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός»!
  Για την αντιγραφή,
 Χρίστος Ζαφείρης, ονειροπόλος παρελθόντων συμβάντων και αναγνώστης εκτός εποχής ποιητών.    

* Από την έκδοση:  Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984

ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ

Υπογράφηκε η συμφωνία μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ για καθορισμό της ΑΟΖ της Κύπρου. Μετά τη συνάντηση οι Μάρκος Κυπριανού και Αντώνης Πασχαλίδης είχαν ολιγόλεπτη συνάντηση με τον Ισραηλινό Υπουργό Ούζι Λαντάου κατά την οποία ο Υπουργός Εμπορίου του διεμήνυσε την πρόθεση του να επεκταθεί η συνεργασία των δύο χωρών τόσο σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών όσο και στον τουρισμό.
Η συγκεκριμένη πρόταση έγινε αποδεκτή από τον Oύζι Λαντάου που δήλωσε πρόθυμος να αναπτυχθούν περαιτέρω συμφωνίες.
Η συμφωνία κρίνεται εξαιρετικής σημασίας και για τις δύο χώρες αφού μεταξύ άλλων ξεκαθαρίζει και τα όρια της εκμετάλλευσης του οικοπέδου 12 από την αμερικανική NOBLE ENERGY αλλά και των άλλων δυο οικοπέδων που γειτνιάζουν και ανήκουν στον Ισραήλ. Ήδη η εταιρεία διεξάγει έρευνες στο κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο βρίσκεται κοντά στο κυπριακό οικόπεδο, όπου σύμφωνα με τις ενδείξεις, υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου.

Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου 2010
ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ

Ενα ισχυρό χαρτί στον «πόλεμο» του Αιγαίου
ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Κ. ΚΑΡΥΩΤΗ *
- Eδώ και πάνω από τριάντα χρόνια η Eλλάδα επιμένει μονότονα ότι η μοναδική της διαφορά με την Tουρκία, ήτοι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Aιγαίου, είναι νομικής φύσης.
 Όμως, εδώ και πάνω από 25 χρόνια η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί απ’ αυτή της Aποκλειστικής Oικονομικής Zώνης (AOZ).
 Aπό την ύπαρξη της νέας Σύμβαση του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Xάγης, αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Aποκλειστικής Oικονομικής Zώνης.
Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα λαμβάνουν υπόψη την οριοθέτηση και των δυό ζωνών που πάντα συμπίπτουν.
Oι Tούρκοι, βέβαια, τρίβουν τα χέρια τους που ακούν για τόσα χρόνια τις ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα πολιτικά κόμματα να μιλάνε μόνο για την υφαλοκρηπίδα, χωρίς να αναφέρονται στην AOZ. O λόγος της μεγάλης χαράς των Tούρκων έγκειται στο γεγονός ότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Eλλάδα έχει πολλά να κερδίσει από την οριοθέτηση της AOZ στο Aιγαίο. Έτσι, οι μεν Tούρκοι κάνουν την πάπια οι δε Έλληνες παπαγαλίζουν μονότονα το τροπάριο της υφαλοκρηπίδας!
 Όταν ο Kωνσταντίνος Kαραμανλής και ο Aνδρέας Παπανδρέου μιλούσαν για την ελληνοτουρκική διένεξη στο Aιγαίο Πέλαγος, ορθώς υποστήριζαν ότι η διαφορά μας με τους Tούρκους είναι νομικής φύσης και αφορά μόνο στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, διότι τότε δεν υπήρχε ακόμη AOZ. Όμως, από τότε έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια και η ύπαρξη της AOZ καθιστά ουσιαστικά ξεπερασμένη την έννοια της υφαλοκρηπίδας.
Δίκαιο της θάλασσας

Yπάρχουν σήμερα 137 παράκτια κράτη που διαθέτουν AOZ. H Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες, με εξαίρεση τους βράχους που δεν μπορούν να έχουν δική τους οικονομική ζώνη, διαθέτουν AOZ και ότι η AOZ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Aυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Eλλάδας έναντι της Tουρκίας, διότι η Tουρκία δεν μπορεί να προβάλει τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για δεκαετίες τώρα σχετικά με την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Aιγαίου. Ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι «κάθονται» πάνω στην «υφαλοκρηπίδα» της Aνατολίας. H Eυρωπαϊκή Ένωση (E.E.) έχει επίσης αποδεχθεί την AOZ και πολλά παράκτια κράτη-μέλη της έχουν υιοθετήσει AOZ 200 ναυτικών μιλίων.
Eπομένως, είναι απορίας άξιον όχι μόνο γιατί η E.E. δεν παρεμβαίνει υπενθυμίζοντας στην Tουρκία ότι όλα τα κράτη-μέλη της έχουν δικαίωμα να υιοθετήσουν AOZ στις παράκτιες περιοχές τους, αλλά και να υποχρεώσει όλα τα κράτη-μέλη της, που δεν έχουν ήδη AOZ, να προκηρύξουν τέτοια AOZ. Όταν η E.E. αποφάσισε να δημιουργήσει AOZ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Tουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί τέτοια ζώνη στη Mεσόγειο, αίτημα που αποδέχθηκε και η E.E. και η Eλλάδα.
H εξήγηση που δόθηκε από την E.E. είναι ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Kατά συνέπεια, ούτε η Eλλάδα ούτε και η Iταλία διαθέτουν AOZ 200 ν.μ., ενώ η Γαλλία και η Iσπανία διαθέτουν AOZ 200 ν.μ. αλλά όχι στην περιοχή της Mεσογείου.
Απο το 1974

H Tουρκία επίσης γνωρίζει ότι η θέση της όσον αφορά στην AOZ είναι πολύ αδύναμη γι’ αυτό και δεν εκστομίζει ποτέ αυτές τις τρεις λέξεις στις συνομιλίες της με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, από το 1974 μέχρι σήμερα. Bέβαια, το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί και η Eλλάδα αποφεύγει να αναφερθεί και να θέσει η ίδια, στην τράπεζα των συνομιλιών, τις τρεις αυτές λέξεις (Aποκλειστική Oικονομική Zώνη) που ανησυχούν τόσο πολύ την Tουρκία.

H μόνη πιθανή εξήγηση που μπορεί κανείς να δώσει είναι η ακόλουθη:

Στη δεκαετία του 1980, η Eλλάδα αποτάθηκε στην Tουρκία με κάποιες μυστικές συνομιλίες και της ζήτησε να φέρουν στην τράπεζα των συζητήσεων το θέμα της AOZ. Δυστυχώς, η τουρκική αντιπροσωπία αντέδρασε έντονα λέγοντας ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί ποτέ να προστεθεί στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων διότι θίγονται μεγάλα συμφέροντά της στο Aιγαίο. Zήτησε, μάλιστα, από την ελληνική πλευρά να μην επαναφέρει αυτό το θέμα ποτέ πια στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων κάτι που, εκ των πραγμάτων, φαίνεται ότι έγινε δεκτό από όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις!
Εντονη κινητικότητα

Tώρα, όμως, η δημιουργία AOZ από την Kύπρο φέρνει στο προσκήνιο την ξεχασμένη AOZ και η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πλέον δικαίωμα να αγνοεί τη ρύθμιση αυτή του Δίκαιου της Θάλασσας που τόσο πολύ ευνοεί τη χώρα μας.
Φαίνεται ότι το υπουργείο Eξωτερικών έχει, έστω και καθυστερημένα, καταλάβει την αξία της AOZ και έχει αρχίσει συνομιλίες με τα κράτη στα νοτιοδυτικά σύνορα της Eλλάδας, δηλαδή την Aλβανία, την Iταλία, την Aίγυπτο και τη Λιβύη για την οριοθέτηση της AOZ με αυτά τα κράτη. H πρώτη συμφωνία έγινε πρόσφατα με την Aλβανία χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της «μέσης γραμμής» ο δε τρόπος της οριοθέτησης ονομάστηκε «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων». Eίναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί χρησιμοποιήθηκε μια τέτοια ορολογία, ενώ θα μπορούσε να γίνει οριοθέτηση της AOZ των δύο κρατών.

Eπίσης, έχει σημασία το γεγονός ότι η Aλβανία έκανε αποδεκτή τη θέση της Eλλάδας ότι όλα τα νησιά στη περιοχή έχουν πλήρη δικαιώματα όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Δυστυχώς αυτή η πολύ καλή οριοθέτηση δεν άρεσε στην Tουρκία, η οποία, καθώς φαίνεται, κατόρθωσε να επέμβει και να πείσει το Aνώτατο Δικαστήριο της Aλβανίας να ακυρώσει τη συμφωνία αυτή.

Ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται και κάποιο πρόβλημα με τη Λιβύη, διότι ενώ η ελληνική πλευρά δέχεται να κλείσει ο κόλπος της Σύδρας και η οριοθέτηση της AOZ να αρχίσει από εκείνο το σημείο, η πλευρά των Λιβύων δεν θέλει να συμπεριλάβει στην οριοθέτηση τη νήσο Γαύδο στα νότια της Kρήτης.

Aπρόσμενα, φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα και με την Iταλία, κάτι που δεν περίμενε κανείς, διότι ήδη υφίσταται η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των δυο κρατών και επομένως μπορούν εύκολα να δηλώσουν ότι οι AOZ τους συμπίπτει με αυτή της υφαλοκρηπίδας. Δυστυχώς οι Iταλοί θέλουν μια AOZ μεγαλύτερη από αυτή της υφαλοκρηπίδας.

Ένα άλλο, τραγικό κατά την άποψή μου, λάθος που έκανε η Eλλάδα ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Kαραμανλή να αρχίσει συνομιλίες με την Aίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών. Tο τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Eλλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Aίγυπτο, χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Kαστελόριζο.
Tέλος, η Eλλάδα δέχθηκε άλλο ένα χαστούκι από του Aιγυπτίους όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Tουρκία, τη στιγμή που η Aίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Tουρκία! H Aίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Tουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Kαστελόριζου.
O νοών νοείτω. H Aίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Kάιρο στις 20 Iουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Iουνίου 2009 με την τουρκική πλευρά! H κυβέρνηση της Nέας Δημοκρατίας αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Iουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Aιγύπτιοι και Tούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι.
Η ζημιά από το Καστελόριζο

O χάρτης που παρατίθεται δείχνει ξεκάθαρα την οριοθέτηση της AOZ της Eλλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Eύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το μεγάλο πρόβλημα της Tουρκίας και το λόγο που δεν επιθυμεί καμία διαπρταγμάτευση με την Eλλάδα σχετικά με την οριοθέτηση της AOZ στο Aιγαίο Πέλαγος. Aπό τον ίδιο χάρτη διαπιστώνουμε επίσης τη μεγάλη ζημιά που κάνει το Kαστελόριζο στην Tουρκία, αγκάθι πραγματικό. Tέλος, ο χάρτης δείχνει την AOZ της Kύπρου και της Aιγύπτου όπου ξεκάθαρα φαίνεται ότι η Tουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Aίγυπτο.

ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Κ. ΚΑΡΥΩΤΗ Kαθηγητής Πολιτικής Oικονομίας. Yπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη του OHE για το Δίκαιο της Θάλασσας και επιμελήθηκε του βιβλίου «Greece and the Law of the Sea».

Η συντέλεια οργανώνεται για το... 2012!

Παρότι οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας πιστεύουν ότι η καταστροφή του κόσμου έρχεται με τρόικα, ορισμένοι θεωρούν ότι δεν μπορούμε μια χαρά μόνοι μας να καταστρέψουμε τον πλανήτη και πως το τέλος θα έρθει απ' έξω και, μάλιστα, υπό μορφή απίστευτων αστρονομικών συμπτώσεων, που θα επιφέρουν τεράστιες καταστροφές. οι καταστροφολογίες προβλέψεις πάντα ήταν στη μόδα και πάντα διαψεύδονταν. αφού, εννοείται, είχαν ίσαμε τότε εξυπηρετήσει μια χαρά απατεώνες, αγύρτες, κερδοσκόπους και άλλα κλειστά επαγγέλματα. Η νέα πρόβλεψη μιλάει για το 2012. Ας κάτσουμε, λοιπόν, να το περιμένουμε. δεν χάθηκε, δα, κι ο κόσμος.
Κάθε λίγα χρόνια ενσκήπτει μία νέα εσχατολογική μανία, η οποία ανακοινώνει πως, όπου να 'ναι, έρχεται η Δευτέρα Παρουσία, καταστρέφεται ο πλανήτης ή διαλύεται το σύμπαν. Τώρα η νέα μόδα, καταπώς φαίνεται και με την ενθάρρυνση του Χόλιγουντ (που μας έδωσε το μεγακαταστροφικό, γιγαντομπαχαλικό και τερατολογικό έργο «2012»), λέει ότι ο πλανήτης μας θα τα τινάξει στις 22 Δεκεμβρίου του 2012 (οπότε ας μη βιαστώ να ξεχρεώσω την πιστωτική), κατά την οποία θα παρατηρηθεί ευθυγράμμιση των πλανητών (λες και δεν έχει ξαναγίνει χωρίς να συμβεί τίποτα) και ένας μεγάλος κομήτης (απαραίτητος μπαλαντέρ, άμα μας κάθονται οι πλανήτες) θα τινάξει τη Γη τόσο άγρια, που θα αντιστραφούν οι μαγνητικοί της πόλοι, θα γίνουν τσουνάμια, πλημμύρες, σεισμοί και καταποντισμοί (για τους λιμούς τα καταφέρνουμε και μόνοι μας) και, γενικά, δεν θα μείνει ρουθούνι... Εκτός από εκείνα των πολύ προσεκτικών, οι οποίοι ήδη άρχισαν να ετοιμάζονται για τη μεγάλη ημέρα.

Κι αν κάποιος, ψάχνοντας στοιχειωδώς, υπενθυμίσει στους οπαδούς της επερχόμενης καταστροφής ότι για το χειμώνα του 2012 δεν προβλέπεται καμία ευθυγράμμιση πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα, εκείνοι του αντιτείνουν πως το έχουν προβλέψει και οι Μάγια, ο μεγάλος προκολομβιανός πολιτισμός της κεντρικής Αμερικής. Φυσικά, το γεγονός ότι οι Μάγια δεν μπόρεσαν να προβλέψουν τον ερχομό του Κολόμβου και τις συνακόλουθες σφαγές των κονκισταδόρες, δεν αποθαρρύνει όσους θεωρούν ότι, προκειμένου να τρομοκρατηθούν, αρκεί να ξέρουν πως το ημερολόγιο των Μάγια τελειώνει την 21η Δεκεμβρίου 2012. Φυσικά και τελειώνει τότε, όπως όλα τα ημερολόγια τελειώνουν στις 31 Δεκεμβρίου κάθε χρονιάς, από τα σχολικά μέχρι και αυτά του «Playboy», αν και στα τελευταία κανείς δεν προσέχει τις ημερομηνίες. Το ημερολόγιο των Μάγια (ή μεσοαμερικανικό μακροπρόθεσμο ημερολόγιο), βασισμένο σε εικοσαδική αρίθμηση, τελειώνει εκείνη την ημέρα, διότι -απλούστατα- τότε κλείνει ο μεγάλος κύκλος του 13ου Β'ak'tun των 144.000 ημερών ή περίπου 394,3 ετών. Και την επομένη, φυσικά, εάν οι απόγονοι των Μάγια απολάμβαναν ακόμα τα πλούτη της πατρίδας τους, θα έμπαιναν στο 14ο Β'ak'tun για άλλες 144.000 ημέρες ευμάρειας. Τι πιο απλό;

Κι όμως, η παρεξήγηση πάντα καραδοκεί λίγα μόλις εκατοστά από την αλήθεια, πρόθυμη να βάλει το χεράκι της, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πωλήσεις εκατομμυρίων βιβλίων ή κινηματογραφικών εισιτηρίων. Ο αμερικανός αρχαιολόγος, επιγραφολόγος και ανθρωπολόγος Michael D. Coe (γ. 1929) θεωρείται αυθεντία στον πολιτισμό των Μάγια. Αυτός, αξιοποιώντας και τις γνώσεις του από την υπηρεσία του στη CIA, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει το ημερολόγιο των Μάγια και τα ευρήματά τα ανακοίνωσε, δημοσιεύοντας το βιβλίο «Breaking the Maya Code». Ο βρετανός συγγραφέας Graham Hancock (γ. 1950), βαδίζοντας στα χνάρια του διαβόητου Εριχ φον Ντένικεν (ο οποίος πλούτισε γράφοντας συνωμοσιολογικές μπαρούφες), πήρε μερικά από τα ευρήματα του επιστήμονα Μάικλ Κόου και τα θεώρησε έως ενδείξεις για προφητεία περί ενός παγκόσμιου κατακλυσμού το 2012. Περιττό να πούμε ότι το σύγγραμμα του Κόου πούλησε μερικές χιλιάδες αντίτυπα, ενώ οι σαχλαμάρες του Χάνκοκ υπό τον τίτλο «Τα δακτυλικά αποτυπώματα των θεών» πούλησαν τρία εκατομμύρια αντίτυπα σε 27 γλώσσες. Αλλά η αλυσίδα της αυθαιρεσίας και της κοτσανολογίας συνεχίζεται: το βιβλίο του Χάνκοκ έδωσε την έμπνευση στο σκηνοθέτη Ρόλαντ Εμεριτς να γυρίσει την καταστροφολογική ταινία «2012», κόστους 200 εκατομμυρίων δολαρίων, που απέφερε τζίρο 770 εκατομυριάκια. Ετσι γίνονται οι δουλειές!

Τη σκυτάλη της «πρόβλεψης των Μάγια» παίρνει από τον Χάνκοκ ένας άλλος «εσωτεριστής συγγραφέας και ανεξάρτητος ερευνητής» (που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι κανένα πανεπιστήμιο δεν τον δέχεται ούτε με σφαλιάρες), ονόματι John Major Jenkins (γ. 1964). Ο Τζένκινς, αφού αντελήφθη ότι είναι δύσκολο να πουλήσεις βιβλία προαναγγέλλοντας μια ευθυγράμμιση πλανητών που δεν θα γίνει, κάνει ρελάνς, προβλέποντας (μέσω του ημερολογίου των Μάγια) ευθυγράμμιση των γαλαξιών! Οχι, παίζουμε! Το γεγονός ότι ο Τζένκινς αποδίδει τις προβλέψεις των αρχαίων Μάγια για αλλαγή του κέντρου του γαλαξία σε «εσωτερικά οράματα» που πυροδοτήθηκαν από την κατανάλωση ψυχεδελικών ουσιών, όπως κατάποση μανιταριών με ψιλοκυβίνη και γλείψιμο (μπλιαχ!) φρύνων που εκκρίνουν παραισθησιογόνες ουσίες, είναι αρκετή για να πείσει κάθε νουνεχή και εχέφρονα να κόψει κάθε είδους καταχρήσεις. Πίνοντας ρακή, στο κάτω κάτω, κανείς δεν πρόβλεψε καταστροφές.

Αλλά δεν είναι μόνο οι κυνηγοί πωλήσεων που πλασάρουν φόβο για να εισπράξουν εκατομμύρια. Την ίδια χρονιά, το 2012, έχει επιλέξει ως τέλος του πλανήτη και η σέχτα Ι-Kuan Tao (κάτι σαν «διάχυτη αλήθεια»), μέσω προφητειών με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής. Η νέα αυτή θρησκεία, ηλικίας λίγων μόλις δεκαετιών, κηρύσσει ένα αμάλγαμα κονφουκιανισμού, ταοϊσμού και κινέζικου βουδισμού, διαθέτει δύο εκατομμύρια πιστούς και έχει την παγκόσμια έδρα της (πού αλλού;) στις ΗΠΑ.

«Μα τις πιστεύει κανείς αυτές τις μπούρδες;» θα αναρωτηθείτε. Ε, ναι, ακούγεται σαχλό, αλλά συμβαίνει συχνά σε κοινωνίες στις οποίες η βασική πληροφόρηση είναι είτε ανύπαρκτη είτε το infotainment της ιδιωτικής τηλεόρασης, λίγα ψήγματα πληροφορίας, σερβιρισμένα με μπόλικη συναισθηματική σάλτσα και συνωμοτικά κλεισίματα του ματιού στον τηλεθεατή. Δεν είναι λίγοι, για παράδειγμα στις ΗΠΑ, που ανήκουν στους «επιβιωτιστές». Δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις κίνημα, διότι, εάν επιβιώσουν από τη μεγάλη καταστροφή, θα το καταφέρουν πατώντας (κυριολεκτικά) επί πτωμάτων. Χτίζουν εδώ και χρόνια καταφύγια σε απόμακρα ορεινά σημεία, που δεν θα πληγούν από τα τσουνάμια. Συσσωρεύουν καύσιμα, τρόφιμα, όπλα και εργαλεία επιβίωσης, που (νομίζουν ότι) θα τους βοηθήσουν την επόμενη ημέρα της καταστροφής. Ενας απ' αυτούς είναι ο Patrick Geryl, ένας πενηντάρης που αυτοσυστήνεται ως «συγγραφέας και ερευνητής».

Ο Γκέριλ ήταν φανατικός χορτοφάγος, ελπίζοντας να επιμηκύνει τη ζωή του, και έγραφε για τις πυραμίδες, τους γαλαξίες, τις προφητείες του Ωρίωνα και άλλα τέτοια, μέχρι που διαπίστωσε ότι το 2012 το τέλος έρχεται για όλους, χορτοφάγους και σαρκοφάγους. Και τότε ρίχτηκε με μανία στον επόμενο αγώνα για επιβίωση: στην ιστοσελίδα του www.howtosurvive2012.com (πώς να επιβιώσετε από το 2012) τα έχει όλα! Από το τι βιβλία έχει γράψει (και πού θα τα βρείτε) μέχρι το πώς κατασκευάζεται ένα καλό καταφύγιο και τι πρέπει να περιέχει αυτό. Το γεγονός ότι στις ατέλειωτες λίστες περιλαμβάνει και εργαλεία που μάλλον θα είναι άχρηστα, όπως οι πυξίδες (μα δεν θα έχουμε αναστροφή των πόλων;) ή οι δορυφορικοί δέκτες GPS (δηλαδή, η Γη θα γίνει συντρίμμια, αλλά οι δορυφόροι θα αντέξουν;) προκαλεί μάλλον γέλια. Κλάματα προκαλεί το γεγονός ότι ο τύπος αυτός, με τις πωλήσεις που κάνει, έχει σίγουρα εξασφαλίσει την επιβίωσή του για πολλά ακόμα χρόνια.

ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΔΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ

Ορισμένες καταστροφολογικές προβλέψεις που έπεσαν έξω

1000 μ.Χ. Σύμφωνα με ορισμένους φανατικούς χριστιανούς του Μεσαίωνα, τότε επρόκειτο να συμβεί η Αποκάλυψη. Δεν συνέβη τίποτα, φυσικά, αλλά τα γύρισαν έπειτα από λίγα χρόνια, το 1033, όταν ο λιμός εκείνης της χρονιάς στην Ευρώπη ανακηρύχθηκε ως ο τρόπος του Θεού να τιμήσει τα χίλια χρόνια από τη Σταύρωση.

1533 μ.Χ. Ο γερμανός αναβαπτιστής Μελχιόρ Χόφμαν ανακοινώνει στο Στρασβούργο πως έρχεται ο Χριστός να μας τιμωρήσει. Πεθαίνει στη φυλακή, γλιτώνοντας τη θεία δίκη.

1843 μ.Χ. Ο αμερικανός μεθοδιστής Ουίλιαμ Μίλερ ανακοινώνει ότι η Αποκάλυψη έρχεται την 3η Απριλίου εκείνου του έτους. Μετά το διορθώνει για τις 7 Ιουλίου, κατόπιν για τις 21 Μαρτίου του 1844 και, τέλος, για τις 22 Οκτωβρίου 1844. Παρά την ατυχία των προβλέψεών του, περί τους 50.000 αφελείς συγκεντρώθηκαν για να δουν την επιστροφή του Μεσσία.

1874 μ.Χ. Οι ιδρυτές της κίνησης που μετά θα ονομαζόταν «Μάρτυρες του Ιεχωβά» ήταν σίγουροι ότι εκείνη τη χρονιά θα γίνει η οριστική μάχη του Αρμαγεδδώνα. Δεν έγινε.

1910 μ.Χ. Η επεικείμενη διέλευση του κομήτη του Χάλεϊ προκάλεσε κύματα πανικού σε όλο τον πλανήτη. Τα ΜΜΕ είχαν αρχίσει τη δουλειά τους. Ο καημένος ο κομήτης δεν προσέκρουσε στη Γη· ίσα που ήταν ορατός διά γυμνού οφθαλμού όταν περνούσε από δίπλα της.

1914 μ.χ. Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά», παρά την προηγούμενη ατυχία τους, ξαναπροβλέπουν τη μάχη του Αρμαγεδδώνα. Και σχεδόν πέφτουν μέσα, γιατί εκείνη τη χρονιά άρχισε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Δεν πρόβλεψαν τίποτε σχετικό για το 1939, όταν ξεκίνησε ο Β' Π.Π.

1982 μ.Χ. Οι αστρονόμοι μπαίνουν στο παιχνίδι των πωλήσεων. Οι Τζον Γκρίμπιν και Στέφεν Πλάγκεμαν πρόβλεψαν το 1974 στο βιβλίο τους «The Jupiter Effect» ότι η ευθυγράμμιση των πλανητών του ηλιακού συστήματος στις 10 Μαρτίου 1982 θα προκαλούσε τεράστιες καταστροφές, όπως πλημμύρες και διέγερση του διαβόητου ρήγματος του Αγίου Ανδρέα στο Σαν Φρανσίσκο. Επί οκτώ χρόνια το βιβλίο πουλούσε καλά, μέχρι τον Απρίλιο του 1982, οπότε (αφού δεν είχε συμβεί τίποτε στις 10 Μαρτίου) εξέδωσαν το αναθεωρημένο «The Jupiter Effect revisited», στο οποίο έλεγαν ότι στην πραγματικότητα το φαινόμενο αυτό είχε συμβεί το 1980 και το μόνο που είχε παρατηρηθεί ήταν ανύψωση των υδάτων κατά 0,4 χιλιοστά και δεν πειράζει, λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα. Το δεύτερο βιβλίο πούλησε λιγότερο, αλλά συνολικά οι καταστροφολόγοι εισέπραξαν ουκ ολίγα.

1999 μ.Χ. Ορισμένοι προέβλεψαν το τέλος του κόσμου για τις 11 Αυγούστου. Μετά απέδωσαν το λάθος στις προβλέψεις εκείνου του απατεώνα του Νοστράδαμου.

2000 μ.Χ. Ο «ιός της χιλιετίας». Σύμφωνα με σύγχρονους καταστροφολόγους, θα κατέρρεαν όλα τα ψηφιακά συστήματα, επειδή τα κομπιούτερ δεν θα κατάφερναν να βάλουν το έτος 2000 στο ημερολόγιό τους. Τίποτε δεν κατέρρευσε, όμως κάποιοι πλούτισαν κάνοντας σέρβις και «ειδικές προετοιμασίες» σε συστήματα πληροφορικής.

2012 μ.Χ. Οι Μάγια εκδικούνται, όπως βλέπουμε δίπλα.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ: ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΑΣ

Επόμενες ημερομηνίες που δεν θα συμβεί τίποτα

01

9 Σεπτεμβρίου 2017. Ο κατακλυσμός που έχει προβλέψει η μυθολογία των Ζαποτέκ, μια φυλή στην Οαχάκα του νότιου Μεξικού.

02

8 Ιουλίου 2022. Στις 18:42, παρακαλώ! Τότε θα γίνει η εισβολή των εξωγήινων από τον μακρινό πλανήτη 3 Reticuli, του αστερισμού Reticulum, ορατού μόνο από το νότιο ημισφαίριο κατά τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Το ισχυρίζονται διάφοροι οπαδοί των New Age δοξασιών.

03

3 Απριλίου 2033. Υπάρχει, λένε παλιά κιτάπια των Σουμερίων, και 13ος ζωδιακός αστερισμός. Και όταν ο Ηλιος πάει σ' αυτόν (σε 22 χρονάκια και τέσσερεις μήνες), θα γίνει το έλα να δεις! Εδώ θα είμαστε.

04

Μια Παρασκευή βράδυ, στις 21:47, εντός των επόμενων 23 ετών, λέει ο Emmet Medler, καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Κάποιος θέλει σώνει και καλά να μας χαλάσει το Σαββατοκύριακο και δεν διευκρινίζει σε ποια ωριαία άτρακτο της Γης θα είναι 21:47 όταν χαλάσει ο κόσμος!

Μέγας Καζαμίας του 2011

                                                     Ιανουάριος

Η οικονομική κρίση επιβάλλει μικρές αλλαγές στο πατροπαράδοτο εορταστικό τραπέζι. Το μενού περιλαμβάνει πλέον βραστή γαλοπούλα σε φέτες για τοστ, γαρνιρισμένες με τριμμένη μπομπότα και λεπτοκομμένες λεμονόκουπες σοταρισμένες με αραιωμένη μουστάρδα.
Στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει νέα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η επιβολή φόρου κινητής περιουσίας, η μετατροπή των μηνιαίων αποδοχών σε δομημένες επενδύσεις πιθανής μελλοντικής εκπλήρωσης και η υποχρέωση καταβολής τέλους τεκνοποίησης στα ζευγάρια που επιμένουν να κάνουν παιδιά στις κρίσιμες σημερινές συνθήκες. Κατόπιν σκληρής κυβερνητικής διαπραγμάτευσης με την τρόικα, η επιβολή φόρου χρησικτησίας στα παγκάκια στα οποία διαμένουν οι άστεγοι μετατίθεται για το δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος ανακοινώνει δακρυσμένος πως παρά την σθεναρή αντίστασή του έναντι των δανειστών της χώρας, το 30% των νοσοκομείων θα κλείσει. Ενθαρρύνει δε τους πολίτες να ακολουθήσουν έναν υγιεινότερο τρόπο ζωής, ώστε να μη χρειαστεί να ριψοκινδυνεύσουν στα εναπομείναντα, και πλήρως εξυγιανθέντα, νοσηλευτικά ιδρύματα.
Μετά από αλλεπάλληλες διαψεύσεις, η Πορτογαλία προσφεύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Η ελληνική κυβέρνηση χαιρετίζει τον νέο της εταίρο, και προσφέρεται να τον εκπαιδεύσει στην απαραίτητη τεχνογνωσία.
 
 

Φεβρουάριος
Χίλιοι περίπου οικονομικοπολιτικοί νταβοτζήδες συζητούν και πάλι στο Νταβός για το παρόν και το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας. Κύριο θέμα της φετινής συνάντησης είναι η προστασία των επιχειρηματιών από το κράτος, υπό τον έλεγχο των επιχειρηματιών.
Στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση ο κ.Κανένας εκδηλώνει την πρόθεσή του να μονομαχήσει με τους κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαρά για την πρωθυπουργία. Ο φιλόδοξος πολιτικός, ο οποίος συγκεντρώνει πλέον στις δημοσκοπήσεις ποσοστά ανώτερα του 80%, προτίθεται να εξαγγείλει σύντομα την ίδρυση του κινήματος των Κανενίστας, με στρατηγικό στόχο την οικοδόμηση του εγχώριου και παγκόσμιου κανενισμού.
Σε κοινή τους ανακοίνωση οι κ.κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Τάκης Μίχας, Γιάννης Μαρίνος και Στέφανος Μάνος χαιρετίζουν το κυβερνητικό έργο καταπολέμησης της εργασιακής οκνηρίας, καταγγέλλουν κάθε είδους κρατική παρέμβαση στην οικονομία και απαιτούν την άμεση υλοποίηση της θεωρίας της Δημιουργικής Καταστροφής, διατυπωμένης από τον περίφημο κλασικό οικονομολόγο Γιόζεφ Αλόις Σουμπέτερ.
 
 
Μάρτιος
Η Ισπανία προσφεύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Ενθουσιασμένη για το γεγονός, η κυρία Μέρκελ δηλώνει πως επιτέλους οι PIIGS περιορίστηκαν στα χοιροτροφεία τους, προς όφελος της κτηνοτροφικής αναβάθμισης της γηραιάς ηπείρου.
Στο πλαίσιο της όγδοης επί πρωθυπουργίας του μεταρρύθμισης του Κράτους, ο Γιώργος Παπανδρέου εξαγγέλλει μεγαλόπνοο σχέδιο μετατροπής των δημοσίων χώρων σε μη κρατικούς, ηπίως κερδοσκοπικούς. Το πιλοτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, και την επιβολή διοδίων στις αδιέξοδες οδούς.
Οι συνεχιζόμενες μαζικές διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας αναγκάζουν την τρόικα να ιδρύσει νέα Αρχή με έδρα την Αθήνα, υπό την επωνυμία Κομμαντατούρ. Στο πρώτο διάταγμά της, υπογεγραμμένο από τον χερ Γκίεμπελς, η Αρχή απαγορεύει την κυκλοφορία μετά τη δύση του ηλίου και επιβάλλει στους διαδηλωτές και ταραξίες να φορούν ειδικό διακριτικό αστέρι στο πέτο τους.
  

 Απρίλιος
Η Ένωση Αμνοεριφίων Ελλάδας καταγγέλλει το βάρβαρο έθιμο του σουβλιστού αρνιού και αντιπροτείνει εορτασμό του Πάσχα με κοψίδια από μπρόκολο, κουνουπίδι και σόγια.
Ριζικός κυβερνητικός ανασχηματισμός, εν όψει της δέκατης τέταρτης επικαιροποίησης του μνημονίου. Η Λούκα Κατσέλη παίρνει τη θέση του Ανδρέα Λομβέρδου, ο Ανδρέας Λομβέρδος ξαναπαίρνει τη θέση της Λούκας Κατσέλη, ο Χρήστος Παπουτσής παίρνει τη θέση του Μιχάλη Χρυσοχοίδη και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης ξαναπαίρνει τη θέση του Χρήστου Παπουτσή. Στους ρόλους του Πάγκαλου και του Παπακωνσταντίνου παραμένουν οι Πάγκαλος και Παπακωνσταντίνου.
Αλυσίδα εγκεκριμένων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ελληνικό κράτος κολλεγίων προτίθεται να ιδρύσει ο ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ κύριος Φτερόπουλος. Ο γνωστός επιχειρηματίας ανακοίνωσε ότι η πολιτική προώθησης των νέων ανώτατων εκπαιδευτηρίων θα έχει ως αιχμή της το διαφημιστικό σλόγκαν «Είναι κεφάτος, σπουδάζει στου Φτερόπουλου».
  

Μάϊος
Με το άσμα «Αϊ αμ δε φερστ, γιου αρ δε σέκοντ, ιντίντ» ο Λάκης Ντορβάς κατακτά την δέκατη τρίτη θέση στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Γιουροβίζιον.
Η είδηση ότι ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κύριος Ντέιβιντ Κάμερον πάσχει από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, οδηγεί τα χρηματιστήρια σε ραγδαία διολίσθηση και το επιτόκιο euribor σε νέα ιστορικά υψηλά. «Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν είχε και αρθριτικά», δηλώνει συντετριμμένος ο μπάτλερ του, κύριος Κάμερον Ντέιβις.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας για αναβάθμιση του πολιτικού του λόγου ο Γιώργος Παπανδρέου εγγράφεται σε σεμινάριο με θέμα την ορθή διατύπωση δευτερευουσών προτάσεων. Ενισχυτικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρακολουθεί και σειρά ιδιαιτέρων μαθημάτων, τα οποία παραδίδουν οι έγκριτοι γλωσσολόγοι  Κώστας Σημίτης και Μιλτιάδης Έβερτ.
    

Ιούνιος
Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κύριος Ψωμιάδης αντιμετωπίζει με γαμοσταυρίδια δημοσιογράφους που τον ρωτούν για πιθανή εμπλοκή του σε νεοπαγές σκάνδαλο, με ενεχόμενους τους μοναχούς εφτά μονών του Αγίου Όρους. «Γιατί παριστάνετε τους έκπληκτους, ρε; Πάντα χρησιμοποιώ το ιερό σύμβολο του σταυρού στους αγώνες μου εναντίον των απάτριδων αμαρτωλών», δηλώνει τρεις ώρες αργότερα σε δεκαεφτά παράθυρα, τα δεκαέξι εκ των οποίων είναι τηλεοπτικά.
Υπουργική απόφαση της υπουργού Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου επιτρέπει σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς να συνεργαστούν με παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων. Ο σταθμός «Μελισσούλα» του Χαλανδρίου ανακοινώνει σχετική συμφωνία με το Πανεπιστήμιο «Στρουμφ Άκι Γιουνιβέρσιτι» της Αλαμπάμα.
 

Ιούλιος
Την επιβολή φόρου χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων, σακχάρου και ομοκυστεϊνης εισηγούνται από κοινού τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας στο πλαίσιο της κυβερνητικής εκστρατείας κατά των καρδιοαγγειακών παθήσεων. Οι φορολογούμενοι θα είναι στο εξής υποχρεωμένοι να επισυνάπτουν μαζί με τη φορολογική τους δήλωση και τις σχετικές αιματολογικές εξετάσεις.
Μεγάλη αντεπίθεση των νατοϊκών δυνάμεων κατοχής στο Αφγανιστάν. Εξακόσιοι τριάντα τέσσερις Αμερικανοί, σαράντα εννέα Βρετανοί και δυο Ιταλοί πεζοναύτες καταλαμβάνουν θέση στρατηγικής σημασίας σε απόσταση δεκαπέντε χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της χώρας. Στα χέρια των συμμάχων πέφτουν τρία φονταμενταλιστικά ποιμνιοστάσια, δυο τρομοκρατικά βουστάσια και δεκαοχτώ ισλαμικά αγροτεμάχια. Ο πρόεδρος της χώρας κύριος Χαμίντ Καρζάι ευχαριστεί με εθιμοτυπική γονυκλισία τον Βρετανό επικεφαλής της μεικτής στρατιωτικής δύναμης, σερ Τζόναθαν Πίτμπουλ.

Αύγουστος
Τρομεροί καύσωνες στους δυο Πόλους οδηγούν ανθρώπους και ζώα στον θάνατο, εξαιτίας θερμοπληξίας. Η έμπρακτη αλληγεγγύη της διεθνούς κοινότητας εκφράζεται με την αποστολή χιλιάδων ηλεκτρικών ψυγειοκαταψυκτών, σε σχήμα ιγκλού.
Μεγάλες πυρκαγιές αφανίζουν τα ελληνικά δάση. Μάχη με τις φλόγες δίνουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις προσπαθώντας να διασώσουν τα εκατόν είκοσι τρία πεύκα και τριάντα δύο έλατα που αποτελούν τον εναπομείναντα δασικό πλούτο του νομού Ηλείας.
Εικασίες ότι η σοβαρή εγκεφαλική διάσειση που υπέστη ο Γιώργος Παπανδρέου πέφτοντας από παιδικό πατίνι μπορεί να συνεπιφέρει έκπτωση των νοητικών του λειτουργιών, διαψεύδονται από τον ελληνοαμερικανό καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ δόκτορα Γκας Καραγκούνις: «Στην περίπτωση του συγκεκριμένου ασθενούς κάτι τέτοιο είναι απολύτως αδύνατο», διαβεβαιώνει κατηγορηματικά ο διάσημος επιστήμονας.
 

Σεπτέμβριος
Μετά από αλλεπάλληλες πτώσεις ο Γενικός Δείκτης Τιμών του Χρηματιστηρίου Αθηνών ισορροπεί στο ιστορικό χαμηλό των 0,5 μονάδων. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κύριος Νικηφόρος Γκλαμουρίτης διαβεβαιώνει πως τα δύσκολα ανήκουν πλέον στο παρελθόν και διαβεβαιώνει πως η ανοδική αντίδραση αποτελεί πλέον μονόδρομο.
Αίσιο τέλος στην υπόθεση του ΟΣΕ, με αγοραστές τους κτηνοτρόφους Αλόις και Ρόζμαρι Στέμπλινγκερ, κατοίκους του χωριού Εμπερσφέλντεν της Βαυαρίας. «Κάναμε αυτή τη μικρή επένδυση για να εξασφαλίσουμε το μέλλον της Άννα- Κριστίνα και του Σεμπάστιαν, των αγαπημένων παιδιών μας», δηλώνουν πανευτυχείς οι νέοι ιδιοκτήτες.
Το ενδιαφέρον στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων μετατοπίζεται πλέον στον διαγωνισμό για την εξαγορά της ΕΥΔΑΠ. Για την απόκτηση της εταιρείας έχουν εκδηλώσει μέχρι στιγμής ενδιαφέρον τρεις ιδιοκτήτες βυτιοφόρων από την Αλσατία, τη Λωραίνη και το Τιρόλο, και ένας απόγονος νερουλάδων από το Μαρούσι.


Οκτώβριος
«Είμαστε όλοι ενωμένοι, είμαστε όλοι ορεξάτοι. Όλοι μαζί τους φάγαμε!», δηλώνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Πάγκαλος, βάζοντας τελεία στις φημολογίες για διαστάσεις απόψεων και πρακτικών στους κόλπους της κυβέρνησης.
Στο πλαίσιο Πανελληνίου Συνεδρίου για τη σωτηρία του παραπαίοντος πιστωτικού συστήματος της χώρας ο υπουργός Οικονομικών ανακοινώνει νέο σχέδιο κρατικής ενίσχυσης των τραπεζών, ύψους σαράντα τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ. Η πλειονότητα των τραπεζιτών αντιμετωπίζει το σχέδιο με σκεπτικισμό, καθώς η πρότασή της να μην υπογραφούν αποδείξεις και άλλα επίσημα έγγραφα σχετικά με την είσπραξη του προαναφερθένος ποσού δεν γίνεται, σε πρώτη φάση, δεκτή από την κυβέρνηση.
Δίνοντας ένα παράδειγμα αυτοσυγκράτησης στους εργαζομένους, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος περικόπτει την επίσημη ετήσια αποζημίωσή του των 320.000 ευρώ κατά 519 ευρώ, ισορροπώντας την στο ποσό των 319. 481 ευρώ.


Νοέμβριος
Το βραβείο Νόμπελ Χημείας απονέμεται εξ αδιαιρέτου στους ηγέτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διακεκριμένοι επιστήμονες τιμώνται για τον άθλο τους να μετατρέψουν το σκατό των λαών τους σε παξιμάδι.
Οι πρωτοφανείς βροχές και καταιγίδες που ξεσπούν στο λεκανοπέδιο δημιουργούν μια υδάτινη διαχωριστική γραμμή στη λεωφόρο Λιοσίων, η οποία κόβει στα δυο για είκοσι μέρες την πρωτεύουσα. Ο προσωρινός ποταμός δίνει την ευκαιρία σε χιλιάδες ιδιοκτήτες σκαφών και λάτρεις του ράφτινγκ να ψυχαγωγηθούν στα ορμητικά νερά του, στα οποία, σύμφωνα με μαρτυρίες, εθεάθησαν επίσης σκυλόψαρα, τσούχτρες και τραπεζίτες.
Ενδεδυμένος με μαύρο κολάν, ο έλλην πρωθυπουργός συμμετέχει για μια ακόμη φορά στον διεθνή μαραθώνιο της Αθήνας και αποσπά τα έπαθλα «Μπάτμαν» και «Ράνιγκ Άβερελ».
Δεκατρείς ακόμη ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες οδηγούνται στη χρεοκοπία. Στις τελευταίες δραματικές συνεδριάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων τα συμμετέχοντα στελέχη επιδεικνύουν απαράμιλλο θάρρος, αποφασίζοντας θεαματική αύξηση των τελευταίων τους μπόνους.


Δεκέμβριος
Ντόμινο λαϊκών εξεγέρσεων στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου και την Ιρλανδία, αναγκάζει τα μέλη των κυβερνήσεών τους σε εσπευσμένη αναχώρηση με ελικόπτερα, προς άγνωστες κατευθύνσεις. Προς το τέλος του μήνα ο έλλην πρωθυπουργός εντοπίζεται τυχαία από ρεπόρτερ στα νησιά Τόγκα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του δημοσιογράφου, ο Γιώργος Παπανδρέου ασχολείται καθημερινά με τον αθλητισμό, τον αυτοερωτισμό και την υγιεινή διατροφή, προετοιμάζοντας παράλληλα τα απομνημονεύματά του τα οποία αναμένεται να υπερβούν τον αριθμό των δεκαπέντε σελίδων.
Προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν το απρόσμενο κενό εξουσίας, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Φώτης Κουβέλης καταφθάνουν ταυτόχρονα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και συμπλέκονται βιαίως μεταξύ τους. Η εκδίωξή τους από το εξεγερμένο πλήθος, τούς αναγκάζει να κατευθυνθούν και αυτοί προς το πλησιέστερο ελικοδρόμιο, από όπου και θα αναχωρήσουν εσπευσμένα προς μυστικούς προορισμούς.
 

Χρόνης Μίσσιος - Μόνη διέξοδος η ολιστική οικολογική σκέψη, φιλοσοφία και συμπεριφορά

Από τους αγνότερους εκπροσώπους μιας γενιάς που οραματίστηκε το θρίαμβο του σοσιαλισμού επί της βαρβαρότητας, ξαπόστειλε θαρραλέα το ωραίο όνειρο όταν αποδείχτηκε εφιάλτης, αφήνοντας τις «κόκκινες» πολιτείες για τις «πράσινες»: H ολιστική οικολογία και τα εναλλακτικά δίκτυα κοινωνικής οργάνωσης είναι, λέει, η μόνη μας βιώσιμη ελπίδα απέναντι στον «χρηματιστηριακό ιμπεριαλισμό» που σαρώνει τον πλανήτη. Και, πάνω απ’ όλα, ο έρωτας – «πολιτισμό και προϋπόθεση ελευθερίας» τον χαρακτηρίζει, κι αν τον ακούσεις να μιλά γι’ αυτόν μαγεύεσαι…

Εμφύλιος, φυλακές, βασανιστήρια, αγώνες, διώξεις, εξορίες… Μια ζωή σαν παραμύθι, κι όμως, εντελώς πραγματική, αποτυπωμένη σε κάθε ρυτίδα του προσώπου αυτού του λεβεντάνθρωπου. Σήμερα, στα ογδόντα τόσα χρόνια του, ο συγγραφέας τού «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» και του «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;» παραμένει μαχητής («Δεν άλλαξα το σύστημα, αλλά ούτε εκείνο θα με αλλάξει»), εξακολουθεί να γράφει, αν και αναρωτιέται πού να τοποθετήσει τους ήρωές του «αφού θα κινδυνεύουν διαρκώς με σύλληψη, ξύλο ή απέλαση!», και μένει σε ένα νοικοκυρεμένο αγρόκτημα στο Μικροχώρι Καπανδριτίου απ’ όπου δίνει, λέει, «την ύστατη μάχη της ζωής του». Δεν κατεβαίνει Αθήνα, δεν έχει καν Internet –κι όμως, στη σελίδα που του έφτιαξαν στο facebook «μετρά» πολυάριθμους «φίλους»!– και μοιράζεται τις μέρες του με τη Ρηνιώ, τα βιβλία, τα δέντρα και τα δυο σκυλιά του: η καλύτερη πατρίδα για έναν αληθινό «σύντροφο».

Το 2010 βρήκε μια Ελλάδα χρεοκοπημένη, στο έλεος της Κομισιόν, του ΔΝΤ και των διεθνών αγορών. Περιμένατε, αλήθεια, μια τέτοια εξέλιξη;
Όχι, βέβαια. Το ίδιο, νομίζω, ισχύει και για τον μέσο Έλληνα. Η κοινωνία όλη έπαθε εγκεφαλικό… Στην εποχή, βλέπετε, του καταιγισμού της πληροφορίας ο πολίτης παραμένει τραγικά απληροφόρητος. Και… καλά αυτός, οι τύποι που ορκίστηκαν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας και του λαού της τι διάολο κάνανε τόσα χρόνια; Ή είναι παντελώς ανίκανοι ή πράκτορες ξένων συμφερόντων. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα – κυβέρνηση, κόμματα συνδικάτα…

Δεν φέρει, όμως, κι ο μέσος Έλληνας μια κάποια ευθύνη;
Φυσικά, στο βαθμό που ανέχτηκε κι εκμεταλλεύτηκε κάποιες καταστάσεις. Αλλά, καθώς είπα, υπήρξε και απληροφόρητος. Χάρη στην κρίση αντιληφθήκαμε επιτέλους ότι περάσαμε στο χρηματιστηριακό στάδιο του καπιταλισμού. Βρισκόμαστε μπροστά σε πολλές δικτατορίες. Ένας χρηματιστηριακός ιμπεριαλισμός σαρώνει τον πλανήτη. Και δεν παράγει πλούτο (παρά μόνο για τους λίγους), παράγει όμως «φούσκες». Η τοκογλυφία καθορίζει τη μοίρα λαών, αλλάζει κυβερνήσεις, κλέβει πόρους.


Ακούγεστε απαισιόδοξος.
Είμαι, διότι βλέπω, δυστυχώς, να τρεμοσβήνει η σπίθα που μεταμορφώνει τον άνθρωπο από σκλάβο σε επαναστάτη, από οπαδό σε πολίτη. Στην εποχή μου η εξουσία ασκούσε βία στο κορμί μας. Σήμερα κάνει «λοβοτομή», μας καθιστά άβουλα αντικείμενα παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων. Την οποία κατανάλωση βεβαίως προωθεί η διαφήμιση, ένα καρκίνωμα που καβαλά σε κάθε δημιουργία τσαλαπατώντας την ανθρώπινη σκέψη. Ένα παρασιτικό, χυδαίο φαινόμενο, που ουδείς ενοχλείται γιατί κρατά απ’ το λαιμό τα ΜΜΕ.

Δηλαδή, δεν υπάρχει ελπίδα;
Καμιά χώρα σήμερα δεν μπορεί να ονειρεύεται ένα ελεύθερο μέλλον. Πώς να πείσεις την Τουρκία, π.χ., να μη χτίσει πυρηνικά εργοστάσια που σε περίπτωση ατυχήματος θα κάνουν όλους τους γείτονές της «ραδιενεργούς»; Και μην ακούτε τα περί ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας, κολοκύθια στο πάτερο είναι! Ή πώς να πείσεις την BP να μην κάνει γεωτρήσεις στον Κόλπο του Μεξικού, όταν το μόνο που τη νοιάζει είναι πόσα σεντς θα κοστίσει την ώρα η αποκατάσταση της τεράστιας διαρροής; Η κοινωνία, βεβαίως, μεταβάλλεται – και μέσα στην κρίση η σπίθα που λέγαμε μπορεί να γίνει φλόγα, ανεβάζοντας το λαό στο επίπεδο της ιστορικής του συνείδησης. Έτσι, ναι, ίσως υπάρξει ελπίδα. Από πεφωτισμένους ηγέτες και σωτήρες χορτάσαμε!

Τι να κάνουμε με το χρέος της χώρας, να το πληρώσουμε ή όχι;
Δεν ξέρω, δεν είμαι οικονομολόγος. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, χρειάζεται να αλλάξουμε. Να αποσυμφορήσουμε την Αθήνα, να τονώσουμε την επαρχία, να ξαναβρούμε τις αξίες τού ευ ζην, να στραφούμε σε άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης. Ήδη ακούω για πρωτοβουλίες νέων αγροτών στη Θεσσαλία και αλλού, που έχουν καταργήσει το χρήμα κι ανταλλάζουν προϊόντα και υπηρεσίες.

«Η αστική δημοκρατία είναι ένας σκελετός» είχατε πει. Υπάρχει, όμως, αξιόπιστη εναλλακτική;
Κοιτάξτε, το σύστημα δεν ανατρέπεται συνολικά. Σπάει, όμως, σε μικρά κομμάτια κι έτσι μπορεί να το ελέγξουμε. Το πρόβλημα δεν είναι να κατακτήσουμε πολλές μικρές ελευθερίες, όπως έλεγε ο Μαρκούζε, αλλά να ανατρέψουμε κατ’ αρχήν το κομμάτι του συστήματος που έχουμε εσωτερικεύσει. Μόνη διέξοδος είναι η ολιστική οικολογική σκέψη, φιλοσοφία, συμπεριφορά. Η πραγματική οικολογία καταργεί την εξουσία, προωθεί την άμεση δημοκρατία, την αποκέντρωση, τις μικρές αλληλέγγυες κοινότητες, την εναλλακτική τεχνολογία.

Με τους έλληνες Πράσινους έχετε επαφές;
Είχα, αλλά διαφωνούμε – γιατί η οικολογία, πιστεύω, αξίζει μόνον ως αυθόρμητο κίνημα, διαφορετικά ενσωματώνεται στο σύστημα. Καλός ο ακτιβισμός, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται να γίνει τρόπος σκέψης και ζωής του καθενός. Και, κατ’ αρχήν, οικολογία και ανθρωποκεντρισμός δεν συμβιβάζονται.

Η Αριστερά;
Δεν ξέρω τι σημαίνει πια Αριστερά. Οι ταμπέλες; Τα λάβαρα; Η Αριστερά που γνώρισα πάλευε με τον πολιτισμό και, όταν χρειάστηκε, με το τουφέκι. Πάλευε, έστω, με τα λάθη της. Σήμερα, όμως, δεν παράγει τίποτε. Στον Συνασπισμό τριάντα χρόνια τώρα σκοτώνονται – ξεφτίλα. Στο ΚΚΕ βγαίνει η Αλέκα και μιλά λες και διαβάζει έκθεση της β’ λυκείου…

Έχουμε, όμως, ακόμα «αντάρτικο» – πόλεων…
Το «αντάρτικο» αυτό, η τρομοκρατία που λέμε, πιθανόν να χρησιμοποιείται από κάποιους κύκλους, πιθανόν να είναι απλώς κάποια τρελόπαιδα – δεν εννοώ, βέβαια, τους δολοφόνους. Αλλά δεν είμαστε στον 19ο αιώνα. Αν είστε μάγκες, αντί να σπάτε βιτρίνες και να βάζετε γκαζάκια, κατακτήστε την τεχνολογία, σπάστε τους κωδικούς των τραπεζών και μοιράστε τα λεφτά στον κόσμο.

Είπατε κάποτε «ευτυχώς που δεν νικήσαμε», αναφερόμενος στον Εμφύλιο.
Ναι, γιατί αλλιώς θα ήμασταν πολλές δεκαετίες πίσω – και όσοι σκεφτόμαστε διαφορετικά θα βλέπαμε τα ραδίκια ανάποδα! Θυμάμαι τους καθοδηγητές… καθίκια σκέτα. Αυτοί υπουργοί; Θεός φυλάξοι!

«Ο έρωτας είναι το πιο προσωπικό καταφύγιο του ανθρώπου, η πιο απελευθερωτική του διαδικασία» έχετε πει. Θα μας έσωζε, πιστεύετε, ο έρωτας;
Στα χρόνια της χολέρας πού να τον βρεις τον έρωτα! Σεξ βρίσκεις άφθονο, πορνό επίσης, έρωτα όμως… Ο άνθρωπος γίνεται μονοσήμαντος, αποσυναισθηματοποιείται, αποξηραίνεται εσωτερικά από το άγχος μιας βάρβαρης, ανήθικης πραγματικότητας. Το σύστημα καθαγιάζει τη βία και τον πόλεμο και ενοχοποιεί τον έρωτα, τη φωτιά της ζωής… έγραφε ο Μπορίς Βιάν. Είναι, βλέπεις, αντιπαραγωγικός και δυνάμει ανατρεπτικός. Η σεξουαλική απελευθέρωση κατάντησε ένα καταναλωτικό αλισβερίσι, το σεξ έγινε εμπόρευμα, όπως και η αμφισβήτηση – δες τον Τσε…

Ελάχιστοι παλιοί αριστεροί ύμνησαν τον έρωτα όπως εσείς. Είχατε «τολμήσει» να μιλήσετε ακόμα και στο περιοδικό «Κράξιμο» της τραβεστί Πάολας…
Ναι, υπήρξαν εποχές που η Αριστερά υπήρξε συντηρητική, σεμνότυφη. Εγώ δεν έγινα κομπλεξικός, γιατί από μικρό με αγαπούσαν οι γυναίκες! Με τη Ρηνιώ είμαστε μαζί 47 χρόνια κι ακόμα αγαπιόμαστε. Ούτε χαλιόμουνα ποτέ με το πώς τη βρίσκει ο καθένας, ο έρωτας είναι παντού και πάντα ίδιος. Ο ερωτευμένος ανθίζει, μεταβάλλεται, ο έρωτας είναι πολιτισμός και προϋπόθεση ελευθερίας, θέλει όμως χώρο σε μυαλό και ψυχή για να υπάρξει.

Τι σας κράτησε, αλήθεια, ζωντανό τα χρόνια της φυλακής;
Η πεποίθηση ότι συμμετείχα σε ένα παγκόσμιο όνειρο. Νομίζαμε πως πλάθαμε ιστορία. Ήμασταν πλούσιοι σε ψευδαισθήσεις, βλέπαμε ακόμα και τους βασανιστές με επιείκεια. Αυτή η ιδεολογία ως άρωμα ενός νέου κόσμου με κράτησε άνθρωπο. Δίχως κακία, δίχως μίσος, αλλά με κάποια σοφία, που ωστόσο μοιάζει άχρηστη πλέον… Γι’ αυτό και απελπίζομαι βλέποντας σημερινά παιδιά να αντιγράφουν πολιτικά τη γενιά μου – μα τίποτα καινούργιο δεν υπάρχει;

Δορυφόροι-κατάσκοποι, συστήματα παρακολούθησης, κάμερες παντού… Βαδίζουμε, λέτε, σε μια κοινωνία οργουελιανή;
Μα έχουμε ξεπεράσει ήδη τον Όργουελ. Ο Χάξλεϊ ακούγεται πιο προχωρημένος, γιατί στη δική του δυστοπία τα βιβλία δεν καίγονται – απλώς δεν ενδιαφέρουν πια τους ανθρώπους.

Με την επίσημη πολιτική δεν ασχολείστε πια;
Όχι, αλλά μήτε έχω αποσυρθεί, όπως με αγένεια μου είπαν κάποτε. Δίνω πλέον την ύστατη μάχη μου. Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, όμως δεν θα επιτρέψω ούτε σ’ αυτό να με αλλάξει. Με ρωτούν άλλοτε πώς αντέχω τη μοναξιά εδώ στο χωριό. Θρασύτατη ερώτηση – η πραγματική μοναξιά είναι στις πόλεις! Έχω τη Ρηνιώ, τους φίλους, τα σκυλιά μου, τα δέντρα και μια κόλλα χαρτί που μπορεί να σε ανοίξει σε περιπέτειες που δεν φαντάζεσαι…

*Συνέντευξη στον Θοδωρή Αντωνόπουλο απο το περιοδικό “Υποβρύχιο”.

Μην αδικείτε τον Σκρούτζ!

Τα Χριστούγεννα, υποτίθεται, ότι είναι γιορτή των αγαθών προθέσεων, της κατανόησης, της ανοχής, και της γενναιοδωρίας απέναντι στους άλλους. Κι όμως. Οι δυτικές κοινωνίες, μέσα σε αυτό το κλίμα της υποτιθέμενης 'καλοσύνης', συστηματικά αδικούν έναν άνθρωπο. Μια μυθική φιγούρα που, όπως τον Ιούδα το Πάσχα, όλοι μας (από μικρά παιδιά) έχουμε μάθει να αντιπαθούμε και να στοχοποιούμε τις μέρες των γιορτών: Τον Εμπενήζερ Σκρούτζ. Τον γερο-τσιγκούνη του Ντίκενς (στο βιβλίο του A Christmas Carol, 1843). Νομίζω ότι πρόκειται για κατάφορη αδικία που, αυτά ιδίως τα Χριστούγεννα, πρέπει να επανορθώσουμε.

Γιατί αυτά τα Χριστούγεννα; Επειδή, στον καιρό της Κρίσης, μάθαμε μαθήματα νέα και επώδυνα. Μαθήματα που πρέπει να μας οδηγήσουν στην επανεξέταση της τελετουργικής μας καταδίκης του Σκρούτζ. Αν το καλοσκεφτούμε, ο Σκρούτζ δεν έκλεψε ποτέ τίποτα, δεν κορόιδεψε ποτέ κανέναν, δεν έχασε τα χρήματα κάποιου, δεν είπε ψέμματα προσποιούμενος τον καλό κ' αγαθό, τον πονεσιάρη, τον άνθρωπο που θα αυγάτιζε τα χρήματα των άλλων (την ώρα που, στην πραγματικότητα, δημιουργεί τις συνθήκες για να χάσουν εκατομμύρια οικογένειες τα χρήματά τους, τις συντάξεις τους, την ίδια την ελπίδα). Μπορεί να ήταν απίστευτα τσιγκούνης, μίζερος, δυσάρεστος, μισητός ακόμα. Όμως είχε αρχές και επέβαλε την τσιγκουνιά του πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό και μετά στους γύρω του. Ναι, είναι αλήθεια ότι ανάγκαζε τον Κράτσιτ, τον υπάλληλό του, να εργάζεται σε ένα παγωμένο δωμάτιο, για να κάνει ο ίδιος οικονομία στην θέρμανση, όμως και ο ίδιος υπό το ίδιο πολικό ψύχος ζούσε και εργαζόταν. Την λιτότητα την επέβαλε το ίδιο στον εαυτό του όσο και στους γύρω του.

Ας συγκρίνουμε τώρα την λιτότητα του Σκρούτζ με την λιτότητα που πρεσβεύουν οι σημερινοί αρχιερείς της στον καιρό της Κρίσης. Από το βήμα της Βουλής, από τις συνεντεύξεις τύπου στις Βρυξέλλες και στην Φραγκφούρτη, από όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, μας βγάζουν διαλέξεις περί λιτότητας και συνιστούν ένα γενναίο σφίξιμο του ζωναριού μας. Μας λοιδορούν που τόσα χρόνια ξοδεύαμε χωρίς να σκεφτόμαστε. Μας κακίζουν για το κράτος μας που διακινδύνευσε την ευημερία των μελλοντικών γενεών δανειζόμενο αλόγιστα στο όνομά μας. Μας ανακοινώνουν ότι τέλος τα παράλογα έξοδα. Ότι η Εποχή της Σπατάλης τελείωσε. Τώρα μπαίνουμε στον Καιρό της Λιτότητας. Έτσι τουλάχιστον μας λένε.

Και μετά τι πάνε και κάνουν; Απαιτούν από τους πτωχευμένους να δανειστούν πακτωλούς χρημάτων με επιτόκια που εγγυώνται ότι και τα νέα δάνεια δεν θα αποπληρωθούν. Προς τι αυτή η απαίτηση; Γιατί επιμένουν να δανειστεί το ελληνικό δημόσιο 110 δις και το Ιρλανδικό άλλα 100 δις; Μήπως για να επενδυθούν σε παραγωγικές δραστηριότητες; Για να πλημμυρίσει η οικουμένη από Ιρλανδικά γκάτζετς τελευταίας τεχνολογίας και Ελληνικά οργανικά αγροτικά προϊόντα, ώστε να ξελασπώσουν οι οικονομίες μας; Όχι βέβαια. Τα δάνεια αυτά στους χρεοκοπημένους τα δίνουν υπό όρους που εγγυημένα οδηγούν στην μείωση της παραγωγής. Τότε γιατί τα δίνουν; Τα δίνουν για να αποπληρωθούν εκείνοι που δεν παράγουν, εξ ορισμού, τίποτα!
Παράλογο; Κι όμως αληθινό. Οι αρχιερείς της λιτότητας ωρύονται ότι θα ανοίξει η γη να μας καταπιεί εάν δεν αποπληρωθεί και το τελευταίο ευρώ που δανείστηκαν τα κράτη μας και που τώρα χρωστούν στους τραπεζίτες, των οποίων η μοναδική χρήσιμη καινοτομία των τελευταίων τριάντα ετών ήταν το ΑΤΜ. Οι ίδιοι τραπεζίτες που παρά λίγο να οδηγήσουν την οικουμένη στο ολοκληρωτικό φούντο πριν δύο χρόνια ως αποτέλεσμα της χειρότερης περίπτωσης αλόγιστης σπατάλης στα ιστορικά χρονικά. Ναι, αυτοί οι κύριοι που σώθηκαν την τελευταία στιγμή από τους φορολογούμενους της οικουμένης και που, κατόπιν, όχι μόνο άρχισαν να στοιχηματίζουν (με το δημόσιο παραδάκι) εναντίον της δημόσιας χείρας που τους ελέησε, αλλά και να κατηγορούν τους υπόλοιπους ως... κρατικοδίαιτους.

Αν ο Εμπενήζερ Σκρούτζ ζούσε ανάμεσά μας σήμερα, σίγουρα εμάς τους Έλληνες δεν θα μας πήγαινε. Πιθανότατα να μην καταλάβαινε, ακόμα και να στιγμάτιζε, την τάση μας να το ρίχνουμε έξω, να γλεντάμε ακόμα και στην περίοδο Κρίσης, να χορεύουμε και να τραγουδάμε ακόμα και την λύπη μας. Όμως, κανένα από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα δεν θα συγκρινόταν με την περιφρόνηση που θα ένιωθε ο Σκρούτζ για την κα Μέρκελ, το ΔΝΤ, τους απανταχού κυβερνητικούς που ακολουθούν με Σοβιετική πειθαρχία μια επίσημη γραμμή που παρεκκλίνει συστηματικά από την κοινή λογική. Δεν θα άντεχε να ακούει αυτούς τους ανθρώπους να βγάζουν κηρύγματα στο όνομα της Λιτότητας την ώρα που, με τις πράξεις τους, επιβραβεύουν και συντηρούν την μεγαλύτερη και πιο αλόγιστη σπατάλη υλικών και ανθρώπινων πόρων. Ο Σκρούτζ, πιστός στην πραγματική λιτότητα και στην απόρριψη της φιλανθρωπίας ως παράλογη αρετή, πάνω από όλα θα στηλίτευε τους ανθρώπους της εξουσίας των οποίων η ιδεολογία μπορεί να εκφραστεί με δύο κουβέντες:

• Δεν δίνουμε ελεημοσύνη σε αυτούς που έχουν ανάγκη - δίνουμε όμως απλόχερα σε αυτούς που δεν έχουν ανάγκη
• Δεν δίνουμε δεκάρα σε όσους, ίσως από ανοησία, έχασαν τις αποταμιεύσεις τους, τα σπίτια τους, την δουλειά τους, την ελπίδα τους - δίνουμε όμως βουνά χρήματος σε όσους κατασπατάλησαν τα χρήματα άλλων, σε εκείνους που κερδοσκοπώντας έβαλαν σε περιπέτεια ολόκληρο το οικονομικό σύστημα, στους καταστροφείς των περιουσιών αμέτρητων αθώων

Καιρός να κατανοήσουμε μια πικρή αλήθεια: Δεν ζούμε σε καιρούς λιτότητας κυρίες και κύριοι. Η εποχή μας δεν είναι από εκείνες που ο Σκρούτζ, ως ειλικρινής οπαδός της λιτότητας, θα ενέκρινε. Θα πόναγε η ψυχή του βλέποντας τους Ρεπουμπλικάνους, τους υποτιθέμενους αρχιερείς της λιτότητας στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, να συνωμοτούν ώστε το καταχρεωμένο αμερικανικό κράτος, να χαρίζει δισεκατομμύρια φόρων στους μαικήνες. Θα τράβαγε τα μαλλιά του παρακολουθώντας τα δισεκατομμύρια που ρέουν, χωρίς την παραμικρή λογοδοσία, από την ΕΚΤ προς τράπεζες ουσιαστικά πτωχευμένες. Δεν θα πίστευε στα αυτιά του ακούγοντας ότι η Ιρλανδία εξαναγκάζεται, στο όνομα της... λιτότητας, να δανειστεί 100 δις για να τα ρίξει σε μια ακόμα μαύρη τρύπα, υπό τον όρο μάλιστα ότι θα κλείσει σχολεία και νοσηλευτικές μονάδες.

Ο Ντίκενς, ως γνωστόν, σκιαγράφησε τον Σκρούτζ ως την αποθέωση της λιτότητας, το άκρον άωτον της μιζέριας. Τον έκανε τόσο αντιπαθή ώστε να του δώσει την ευκαιρία να εξαγνιστεί το βράδυ της παραμονής Χριστουγέννων. Του έστειλε τα τρία φαντάσματα των Χριστουγέννων του (ενός από τα παλιά, του τωρινού, και ενός μελλοντικού το οποίο του δείχνει τον εαυτό του στο κρεββάτι του θανάτου, μόνον και έρμο) να τον συνταράξουν τόσο που με το που θα ξυπνούσε ανήμερα Χριστούγεννα, θα αποφάσιζε να ανοίξει τα πουγκιά του και να δίνει, να δίνει, να δίνει πασχίζοντας να προλάβει να χαρεί, πριν πεθάνει, από την χαρά των άλλων. Υπό αυτή την έννοια, ο Σκρούτζ έζησε δύο ζωές. Την μακρά και μίζερη ζωή του σπαγκοραμμένου και την σύντομη, ύστερη, ζωή του φιλάνθρωπου. Ε, λοιπόν, είτε ως ο πρώτος εαυτός του, ο σπαγκοραμμένος, είτε ως ο δεύτερος, ο απλόχερος φιλάνθρωπος, ο Σκρούτζ θα ήταν εξοργισμένος με αυτά που γίνονται στις μέρες μας. Ο πρώτος θα έπνεε μένεα εναντίον της απίστευτης σπατάλης που στόχο έχει να μην χάσουν δεκάρα οι χρεοκοπημένοι τραπεζίτες. Ο δεύτερος θα εξοργιζόταν από την στυγνή, δίχως ίχνος γενναιοδωρίας, αντιμετώπιση των φτωχών, των ανήμπορων, εκείνων που βασίζονται σε μια μικρή σύνταξη για να τα βγάλουν πέρα.

Αν κάποιοι από εμάς πασχίζουμε να πείσουμε ότι υπάρχει εναλλακτική, και σας κουράζουμε επαναλαμβάνοντας την Πρότασή μας (βλ. εδώ για μια άλλη συντομότερη ελληνική έκδοση και εδώ για μια σειρά από εκφάνσεις της στα αγγλικά), ο λόγος είναι απλός: Ο συνδυασμός ανορθολογισμού και μισανθρωπισμού που χαρακτηρίζει την καθεστηκυία άποψη για την Κρίση έχει γίνει αβάσταχτος. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες μας έχουν γίνει υπηρέτες μιας συνομωσίας σιωπής και Οργουελιανής αντιστροφής της αλήθειας.

• Μετατρέπουν την κοινωνία σε έρημο και το ονομάζουν σταθεροποίηση.
• Μας βάζουν να δανειζόμαστε δις για να ξελασπώσουν οι θύτες της Κρίσης, και μας λοιδορούν ότι "μαζί τα φάγαμε".
• Επιδίδονται σε ιστορικά ανήκουστες σπατάλες ανθρώπινων και υλικών πόρων, και το ονομάζουν... λιτότητα.

Στο όνομα της αλήθειας και της αξιοπρέπειας, τουλάχιστον ας αποκαταστήσουμε τον Εμπενήζερ Σκρούτζ. Μπορεί να μην καταφέρουμε να σώσουμε την Ευρώπη από τον εαυτό της. Είναι πιθανόν όλα μας τα σχέδια για έξοδο από την Κρίση (που ξεκίνησε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά είχε άλλα, βαθύτερα αίτια) να αποδειχθούν άνθρακες. Αλλά τουλάχιστον, πριν την μέρα των Χριστουγέννων (όπου ο Σκρούτζ αναγεννιέται ως στοργικός φιλάνθρωπος), ας τιμήσουμε την μνήμη του σπαγκοραμμένου γέρου που δεν έδινε του αγγέλου του νερό. Σε σύγκριση με τους σημερινούς αρχιερείς της λιτότητας, εκείνος ήταν υπόδειγμα ήθους και αρχών - πριν ακόμα τον επισκεφτούν τα φαντάσματα των Χριστουγέννων του μετατρέποντάς τον σε σταυροφόρο της αλληλεγγύης.

protagon.gr

Ψυχομετρία, η επιστήμη του μέλλοντος

Η επιστήμη αδυνατεί να εξηγήσει το φαινόμενο της ψυχομετρίας, για την αυθεντικότητα της οποίας υπάρχουν άφθονα καταγεγραμμένα ντοκουμέντα. Φαίνεται όμως ότι προς το παρόν, μόνο η αστυνομία καταφεύγει στις ικανότητες αυτών των ανθρώπων που αγγίζουν αντικείμενα και "διαβάζουν" την ιστορία τους

Ανέκαθεν μου άρεσαν τα υπερφυσικά φαινόμενα, που νευριάζουν τους επιστήμονες, και με την ευκαιρία των διακοπών των Χριστουγέννων, όπου τα θέματα πρέπει να είναι πιο χαλαρά, βρίσκω την ευκαιρία να γράψω για την παρεξηγημένη ψυχομετρία, την οποία χρησιμοποιεί, περισσότερο από τον οιονδήποτε άλλο, η αστυνομία πολλών χωρών για να εξιχνιάσει εγκλήματα. Η επιστήμη την εντάσει, ανεπίσημα, γιατί δεν έγινε ποτέ κάποια επίσημη έρευνα, στα παραψυχολογικά ή υπερφυσικά φαινόμενα.

 Πολλοί άνθρωποι κατέχουν αυτό το χάρισμα,  χωρίς να το γνωρίζουν. Το 1921 συναντήθηκε στο Παρίσι μια ομάδα μορφωμένων και πέρα από κάθε αμφιβολία, έξυπνων και λογικών ανθρώπων για να τσεκάρει κάποιο μέντιουμ. Ανάμεσά τους και ο -τότε διάσημος- συγγραφέας Pascal Forthuny ο οποίος ήταν σκεπτικιστής, ήταν σίγουρος ότι όλα τα υπερφυσικά ήταν κόλπα ταχυδακτυλουργών απατεώνων. Καθώς κάποιος έδινε το φάκελο που περιείχε μια επιστολή στο μέντιουμ, ο Forthuny είπε ότι δεν θα ήταν και πολύ δύσκολο να πει το μέντιουμ κάτι σχετικό με αυτόν που την έγραψε, πήρε τον φάκελο και τον ακούμπησε, αστειευόμενος, στο μέτωπό του. Στη συνέχεια το πρόσωπό του σκοτείνιασε και είπε: “Βλέπω όμως ένα έγκλημα, μια δολοφονία...” Έβαλε κάτω την επιστολή και ο ιδιοκτήτης της επιστολής τον πληροφόρησε ότι είχε γραφεί από τον Λαντρύ, τον περίφημο δολοφόνο που εκείνη την περίοδο δικαζόταν για τη δολοφονία μιας ντουζίνας γυναικών. Ο Forthuny εντυπωσιάστηκε και άρχισε να πιάνει στα χέρια του διάφορα αντικείμενα, μπροστά στο μέντιουμ και την ομάδα που ήθελε να αποδείξει την απάτη, και έλεγε την ιστορία των αντικειμένων με αξιοσημείωτη ακρίβεια.

 

 Η ψυχομετρία είναι η ομολογουμένως παράξενη ικανότητα που έχουν μερικά άτομα να πιάνουν ένα αντικείμενο με τα χέρια τους και να “διαβάζουν” την ιστορία του. Εφευρέτης του όρου, το 1840, ήταν ένας νεαρός Αμερικανός καθηγητής Ιατρικής, ονόματι Joseph Rodes Buchanan. Σε μια συζήτηση που είχε με τον φίλο του επίσκοπο Πολκ, έμαθε ότι ο Πολκ μπορούσε να πιάσει στο σκοτάδι μπρούτζο και να τον αναγνωρίσει επειδή η επαφή με αυτό το μέταλλο δημιουργούσε μια παράξενη μεταλλική γεύση στο στόμα του. Ο Buchanan αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα με τους φοιτητές του και ανακάλυψε ότι πολλοί εξ’ αυτών δεν ανίχνευαν μόνο τον μπρούτζο, αλλά και διάφορα άλλα μέταλλα, όπως σίδηρο και χαλκό, ενώ μερικοί μπορούσαν να ξεχωρίσουν τη ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, το ξύδι... Συμπέρανε ότι τα δάχτυλά μας πρέπει να έχουν την ίδια ικανότητα που έχει και η γλώσσα μας για να ξεχωρίζει τις γεύσεις. Αισθάνθηκε ότι είχε κάνει μια μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη. Το επόμενο πείραμα με τους φοιτητές ήταν με επιστολές που είχαν γραφεί από ανθρώπους με ισχυρή προσωπικότητα. Μερικοί φοιτητές μπορούσαν να περιγράψουν την προσωπικότητα του ανθρώπου που είχε γράψει την επιστολή με μεγάλη ακρίβεια. Ο Buchanan πίστεψε ότι θα μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο επιστημονικά, ήταν η εποχή όπου μόλις είχε ανακαλυφθεί η φωτογραφία. Η φωτογραφία είναι κατά κάποιο τρόπο η ζωγραφιά που είχε γίνει από το φως πάνω στα ευαίσθητα χημικά της φωτογραφικής πλάκας. Αν κάποιο άτομο ήταν “ευαίσθητο” μπορούσε να “φωτογραφήσει” την προσωπικότητα κάποιου άλλου;

 Το επόμενο πείραμα ήταν πιο δύσκολο. Έβαζε στους φακέλους φωτογραφίες των ατόμων και τις έδινε στους φοιτητές του. Μερικοί τα κατάφερναν και πάλι περίφημα. Αλλά πώς το έκαναν; Η φωτογράφηση είναι μια εντελώς μηχανοποιημένη διαδικασία. Σκέφτηκε όμως ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιάνουν και κοιτούν τις φωτογραφίες τους, αφήνοντας έτσι ένα αποτύπωμα της προσωπικότητάς τους το οποίο στη συνέχεια “έπιαναν” οι ευαίσθητοι -ή χαρισματικοί- φοιτητές του. Αυτή η θεωρία αποδείχθηκε λανθασμένη όταν άρχισε να χρησιμοποιεί φωτογραφίες από εφημερίδες και τα πειραματόζωά του εξακολουθούσαν να δίνουν ακριβείς απαντήσεις. Πώς στο καλό το άτομο που πόζαρε για μια φωτογραφία, άφηνε πάνω της το αποτύπωμα της προσωπικότητάς του; Η μοναδική λογική λύση είναι ότι οι άνθρωποι διαθέτουν ικανότητες αντίληψης που είναι ακόμα άγνωστες. Το 1848 βάφτισε ψυχομετρία αυτή τη νέα ικανότητα που ανακάλυψε, αλλά η ανακάλυψή του -που θα μπορούσε να του αποφέρει μεγάλη φήμη, αφού είχε τεκμηριωθεί με πλήθος επιστημονικών πειραμάτων- γρήγορα σκεπάστηκε από το θόρυβο που έκαναν τα υπερφυσικά φαινόμενα που συνέβαιναν στο σπίτι της οικογένειας Fox στη Νέα Υόρκη, και τα οποία σήμερα θα ονομάζαμε φαινόμενα poltergeist. Κάποιοι γείτονες της οικογένειας βρήκαν τρόπο να επικοινωνήσουν με το πνεύμα που είχε καταλάβει το σπίτι και σύντομα συνέρρεαν σε αυτό εκατοντάδες ψυχικοί και τσαρλατάνοι από όλο τον κόσμο, για να μιλήσουν με τα πνεύματα. Ξέσπασε η μεγάλη μόδα του πνευματισμού (το 1949 ιδρύθηκε στο Ρότσεστερ η πρώτη επίσημη εταιρεία πνευματιστών) και άρχισαν να γίνονται σε όλο τον τότε πολιτισμένο κόσμο συνεδρίες, με κεριά, λιβάνια, κλπ. Οι επιστήμονες της εποχής εξαγριώθηκαν, και με το δίκιο τους, κατανοούσαν αυτή τη μαζική υστερία με τον πνευματισμό ως επιστροφή στο Μεσαίωνα και πέταξαν και την ψυχομετρία του Buchanan στον ίδιο κάλαθο των αχρήστων όπου είχαν πετάξει και τον πνευματισμό.  

 

Ο Buchanan είχε όμως κερδίσει στο μεταξύ ένα φανατικό οπαδό. Ο κατά 9 χρόνια νεότερός του Wiliiam Denton, καθηγητής Γεωλογίας στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης διάβασε κείμενα του Buchanan πάνω στην ψυχομετρία και γοητεύθηκε από μια παράγραφο που έγραφε ότι κάποιος που κατέχει αυτό το χάρισμα, μπορεί να πιάσει ένα απολιθωμένο κόκκαλο ενός δεινόσαυρου και να “διαβάσει” όλη του τη ζωή. Η αδελφή του Άννα ήταν αρκετά ευαίσθητο, πιθανά ψυχικό άτομο και άρχισε πειράματα μαζί της. Της έδινε σφραγισμένες επιστολές που είχαν γραφεί από άτομα με ισχυρή προσωπικότητα και οι ακριβείς απαντήσεις της Άννας τον άφησαν κατάπληκτο. Στη συνέχεια έβαλε σε ένα φάκελο ασβεστόλιθο γεμάτο με μικρά απολιθωμένα κοχύλια και η αντίδρασή της μόλις έπιασε τον φάκελο ήταν: “ω, κοχύλια, πολλά κοχύλια...”. Και περιέγραψε με θαυμαστή ακρίβεια το μέρος, στον ποταμό Μισούρι, απ’ όπου τα είχε συλλέξει. Άρχισε να ψάχνει μανιωδώς απίθανα πράγματα για να δει αν η Άννα θα έβρισκε κάτι. Τα τύλιγε σε ύφασμα και τα έδινε στην Άννα. Βρήκε κομμάτια λάβας από την έκρηξη ενός ηφαιστείου στη Χαβάη και η Άννα είδε “;έναν ωκεανό φωτιάς που έπεφτε από ένα γκρεμό και έκανε τη θάλασσα να βράζει”. Είδε επίσης και καράβια στη θάλασσα. Ο Denton μελέτησε τα της έκρηξης και έμαθε ότι είχε γίνει το 1840 όταν ο στόλος των ΗΠΑ βρισκόταν στη Χαβάη. 

 Την έβαλε να πιάσει ένα απολίθωμα από την Κούβα και η Άννα περιέγραψε ένα τροπικό νησί. Ένα κεραμικό Ινδιάνων έφερε την εικόνα ερυθρόδερμων, ένα κομμάτι μετεωρίτη έφερε αυτή του “κενού χώρου”. Με αυτά και πολλά άλλα, ο Denton συμπέρανε ότι η ψυχομετρία ήταν ένα είδος τηλεσκοπίου στο παρελθόν.

 Από το 1919 ως το 1922, ο Γερμανός γιατρός, Gustav Pagenstecher, ανακάλυψε ψυχομετρικές ικανότητες σε μια ασθενή του, την Maria Reys. Όταν έπιανε ένα αντικείμενο, η Μαρία έπεφτε σε κατάσταση έκστασης και έλεγε γεγονότα της ιστορίας του αντικειμένου (πολλά από αυτά μπορούσαν να επαληθευτούν) και περιέγραφε εικόνες, μυρωδιές, ήχους και συναισθήματα . Η θεωρία του  Pagenstecher ήταν ότι ο ψυχομέτρης μπορούσε νασυντονιστεί με τις δονήσεις του αντικειμένου. Κατά κάποιο τρόπο, ανθρώπινες πράξεις και συναισθήματα, εγγράφονται στα αντικείμενα και κάποιοι άνθρωποι ξέρουν, με άγνωστο τρόπο, να διαβάζουν τη γλώσσα τους.

 

Ο Michael Talbot, στο βιβλίο του The Holographic Universe, λέει ότι οι ψυχομετρικές ικανότητες υποδεικνύουν ότι το παρελθόν δεν έχει χαθεί και ότι εξακολουθεί να υπάρχει σε μορφή στην οποία μπορεί να έχει πρόσβαση η ανθρώπινη αντίληψη. Η θεωρία του λέει ότι η συνειδητότητα και η πραγματικότητα συνυπάρχουν σε ένα είδος ολογράμματος το οποίο περιέχει τις εγγραφές (θα μπορούσαμε να πούμε αρχεία) του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Άτομα με ειδικές ικανότητες μπορούν να έχουν πρόσβαση και να διαβάζουν αυτά τα αρχεία, αφού όλες οι ενέργειες παραμένουν γραμμένες, ηχογραφημένες αν προτιμάμε, στο κοσμικό ολόγραμμα.

 

Θα τελειώσω με μια σύντομη αναφορά σε ανθρώπους που κατείχαν αυτή την πραγματικά παράξενη ικανότητα, η οποία επιβεβαιώθηκε ξανά και ξανά, ύστερα από πολλές εξετάσεις δύσπιστων σκεπτικιστών. Ένας από τους πιο διάσημους ψυχομέτρες ήταν ο Ρώσος Stefan Ossowiecki που ισχυριζόταν σε όλη του τη ζωή ότι έβλεπε την αύρα των ανθρώπων ενώ είχε την ικανότητα της τηλεκίνησης (που παρατηρήθηκε συχνά σε Ρώσους, ό,τι και να σημαίνει αυτό), την ικανότητα να μετακινεί αντικείμενα με τη δύναμη της σκέψης. Το πιο περίφημο πείραμα προγραμμάτισε ο σκεπτικιστής, και πάμπλουτος Ούγγρος Dionizy Jonky. Ο  Jonky αποφάσισε το πείραμα, που κατά τη γνώμη του θα ξεμπρόστιαζε τον απατεώνα Ossowiecki, να διεξαγόταν 8 χρόνια μετά το θάνατό του. Οι δυο άνδρες δεν είχαν γνωριστεί ποτέ. Ο Jonky είχε βάλει απίθανο υλικό, πολύ δύσκολα αναγνωρίσημο, σε ένα κλειστό φάκελο και ο Ossowiecki έπρεπε να αναγνωρίσει το περιεχόμενό του.

  Όταν ήρθε η στιγμή, το 1935, οι επιστήμονες που έκαναν το πείραμα, έβαλαν μπρος στον Ossowiecki 14 φωτογραφίες, σε μιά εκ των οποίων πόζαρε ο Jonky. Ο Ossowiecki τον αναγνώρισε αμέσως. Στη συνέχεια περιέγραψε με πολύ μεγάλη ακρίβεια το χαρακτήρα του και τα κύρια συμβάντα της ζωής του. Αξίζει να πούμε ότι ο Ossowiecki δεν είχε ιδέα για το πείραμα που ήθελε να κάνει μαζί του κάποιος εντελώς άγνωστος στον ίδιο νεκρός. Στο τέλος του πειράματος, έδωσαν στον ψυχομέτρη τον σφραγισμένο φάκελο, αυτός τον άγγιξε, συγκεντρώθηκε και είπε: “Ηφαιστειακή ύλη! Εδώ μέσα υπάρχει κάτι που με τραβάει σε άλλους κόσμους, σε άλλο πλανήτη” Επίσης, κούφανε τους πάντες όταν δήλωσε ότι νιώθει ότι υπάρχει και ζάχαρη μέσα στον φάκελο. Ο φάκελος περιείχε θραύσματα μετεωρίτη που ήταν τυλιγμένα σε χαρτί από γλυκά!

 Ο George McMullen, ξυλουργός, απόκτησε φήμη σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν πρόβλεψε το θάνατο ενός γείτονα με μηχανάκι. Έκανε πειράματα μαζί του, όταν ενηλικιώθηκε (το 1975), ο καθηγητής Norman Emerson που ειδικευόταν στην ιστορία της φυλής των Ιροκουά, Ινδιάνων που ζούσαν στον Καναδά. Ο Emerson του έδωσε, τυλιγμένο σε πανί, ένα θραύσμα πήλινης πίπας που είχαν κατασκευάσει οι Ιροκουά. Ο McMullen περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια το αντικείμενο, πώς είχε κατασκευαστεί, τη χρήση του και κατέπληξε τον ειδικό ζωγραφίζοντας τις διακοσμήσεις που είχε πάνω της η πίπα. Ο Emerson τρελάθηκε, πήρε μαζί του τον McMullen σε τόπους στην ερημιά όπου κατοικούσαν κάποτε Ιροκουά, του έδινε αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν και ο McMullen τους άκουγε να μιλούν και ...έμαθε τη γλώσσα τους, όπως διαβεβαίωσε πάμπολλες φορές ο Emerson. Αυτή ήταν η αρχή μιας ένδοξης και χρήσιμης καριέρας αφού ο ξυλουργός έγινε βοηθός αρχαιολογικών αποστολών και χρησιμοποιήθηκε σε ανασκαφές στη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο.

Αυτοί οι άνθρωποι γίνονται, όπως μαντεύουμε, διάσημοι μόνο σε μικρούς κύκλους που αναγνωρίζουν τις ικανότητές τους και τους χρησιμοποιούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι τους περνούν για απατεώνες και η επιστήμη δίνει τη σιωπηλή της συγκατάθεση σε αυτή την αδικία, αφού αδυνατεί να εξηγήσει τα φαινόμενα. Ο γνωστότερος όλων αυτών των ψυχικών ντετέκτιβ είναι ο Oλλανδός Gerard Croiset, ο πρώτος άνθρωπος στην Ιστορία εξάλλου τον οποίο αποκάλεσαν επίσημα ψυχικό ντετέκτιβ. Τον χρησιμοποιούσε συστηματικά η αστυνομία της Ολλανδίας όταν τα έβρισκε σκούρα με κάποια υπόθεση και είχε τρομερές επιτυχίες, τόσο μεγάλες, στα τέλη της δεκαετίας το 1930 και όλη τη δεκαετία του 1940, που άρχισαν να τον καλούν αστυνομίες από όλη την Ευρώπη για να λύνει ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Η πιο γνωστή ιστορία εξιχνίασης εγκλήματος έγινε όταν ζήτησε τη βοήθειά του η αστυνομία του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης για να την βοηθήσει στην επίλυση της μυστηριώδους εξαφάνισης ενός τετράχρονου κοριτσιού που είχε κάνει τότε πάταγο στις ΗΠΑ. Ο Groiset δεν μπορούσε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, ζήτησε όμως να του στείλουν μια φωτογραφία του κοριτσιού και ένα κομμάτι από ρούχο της. Απάντησε την ίδια μέρα και τα όσα είπε ήταν αληθινά. Η κοπέλα ήταν νεκρή, τους είπε πού ακριβώς θα βρουν το πτώμα της, και κυρίως, τους αποκάλυψε το ονοματεπώνυμο του δολοφόνου, ο οποίος συνελήφθη, ομολόγησε και καταδικάστηκε. Είναι η πρώτη γνωστή και καταγεγραμμένη υπόθεση εξιχνίασης εγκλήματος από ψυχικό ντετέκτιβ. 

Μου φαίνεται παράξενη αυτή η τάση των επιστημόνων να τα βάζουν όλα στον ίδιο σάκο, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνομαι το πρόβλημά τους, είναι τρομερά δύσκολο, μάλλον αδύνατο να διατυπώσουν κάποια θεωρία. Τα περί δονήσεων και κοσμικών ολογραμμάτων είναι ωραία, αλλά θα συμφωνήσω αρκετά με αυτούς που λένε ότι ακούγονται ως παπάρες... Ίσως όμως και να μην είναι, απλά δεν χωράνε εύκολα στο μυαλό μας, ειδικά σε εποχές όπου είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με πρακτικά, μα πολύ πρακτικά, προβλήματα. Περιμένω την άποψή σας.

ΥΓ. Στη φωτογραφία βλέπουμε τη σύγχρονη ψυχομέτρη Pam Asburyνα “διαβάζει” τη σκοτεινή ιστορία ενός στοιχειομένου σπιτιού.

Μηδένα προ του τέλους

*Εκπτώσεις παντού… Κάποιοι δεν αντέχουν το βάρος ούτε του ίδιου του ονόματός τους. Αγκυλωμένοι στην αισθητική προσταγή του φαίνεσθαι και στη μιντιακή εξίσωση του εμφανίζεσθαι άρα υπάρχειν, ονόματα - μύθοι επείγονται ν’ απομυθοποιηθούν πριν καν η Ιστορία τελεσιδικήσει για αυτά. Τι κάκιστο μάθημα αυτό το όλα-επιτρέπονται-επειδή-τίποτε-δεν-μπορεί-να-προκαλέσει-πραγματική-ντροπή για τους νεότερους. Λ.χ. η Κική Δημουλά και οι επαναληπτικά ατυχείς δηλώσεις της: πρώτα το ακόντιο του Καραμανλή, έπειτα οι φιλοφρονήσεις προς Γιωργάκη, τέλος ο ψιψινάκειος ενθουσιασμός. Είναι προφανές ότι η μεγάλη ποιήτρια κάνει κακές παρέες με άλλους ποιητές - ψιττακούς που ζηλεύουν το μέγεθός της και απεργάζονται δημόσιες σχέσεις προς πάσαν κατεύθυνσιν. Δεν είναι όμως ώρα πια να επιστρέψει στη σιωπή; Να εγκαταλείψει προβολείς και δηλώσεις; Την ασκητική τής καθημερινότητας που δίδαξε με τόση ευαισθησία, δεν οφείλει να ακολουθήσει πρώτα η ίδια;

*Απ’ την άλλη, ο άλλος μέγας, ο Μίκης. Ένας συνθέτης - σύμβολο των πιο ανυπόταχτων χαρακτηριστικών του έθνους (με ό,τι αυτό μπορεί, ακόμη, να σημαίνει). Πλήρης ημερών και όμως ακόμη δεν χόρτασε τη γοητεία της δημοσιότητας. Ο Μίκης είναι δίκαια κοσμαγάπητος και παραμένει κεφάλαιο για τον τόπο. Γι’ αυτό οφείλει να μιλά και να εκτίθεται λιγότερο. Ειδικά τώρα. Τώρα που το όποιο μήνυμα συνθλίβεται και παραμορφώνεται από τον κανιβαλισμό του Μέσου το οποίο το διακινεί. Καμία «σπίθα» δεν αντέχει τον κρυονικό εναγκαλισμό της δημοσιογραφικής αλητείας και της τηλεοπτικής εκπόρνευσης. Πράγμα που θα πει ότι δεν γίνεται ο Μίκης από τη μια να νομιμοποιεί στην υγείαν των φορολογούμενων κορόιδων μια αρπαχτή επαγγελματιών της showbiz στην ΕΡΤ και απ’ την άλλη ν’ απευθύνεται στο έθνος σαν πατερούλης της ανυπακοής και σαν Κάστρο της αντίστασης. Ο χρόνος πια παίζει περίεργα παιχνίδια σ’ όλους, εφόσον «οι καιροί ου μενετοί».

*Τέλος, ο φίλος μου ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Άραγε κατάλαβε πόσο με λύπησε όταν πήγε κι έγινε υπάλληλος εκείνων που χρόνια κατήγγελλε; (Για να κανιβαλίσουν μετά τ’ όνομά του με τις ξεδιάντροπες μεθόδους της Μαφίας).

Ας συλλογιστούμε τελικά όλοι πως το όνομά μας – μικρό ή μεγάλο – είναι ό,τι πιο ιερό έχουμε. Κι η απειλή της έκπτωσής του αφορά ακριβοδίκαια τον καθένα μας.

Η Δημοκρατία τελικά εχει μεγάλο κόστος!!

Για να ξέρουμε τι πληρώνουμε στο βωμό της Δημοκρατίας.


Βουλευτικές απολαβές και προνόμια

• Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ.
• Ο μέσος όρος των μηνιαίων βουλευτικών αποδοχών ανέρχεται σε 10.000 ευρώ.
• Το 50% φορολογείται αυτοτελώς και το υπόλοιπο προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα.
• 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες
θυγατέρες θανόντων βουλευτών.
• 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών.
• Για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται 4 χρόνια.
• Όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια.
• Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και
βουλευτική σύνταξη. (Αναπάντητο παρέμεινε και το ερώτημα για το πόσοι βουλευτές λαμβάνουν βουλευτική
σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική
αποζημίωση. «Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας).
Παροχές
• Κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως).
• 8 σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ).
• Αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ).
• Δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως).
• Γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία,
σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για το νομό τους, εφόσον
αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
• Δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες.
• Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς
καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.
Στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο
Κοινοβούλιο, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Kώστα
Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστo χώρο στoν δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο,
εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.
Συνταξιούχοι βουλευτές
Είναι οι μοναδικοί Ελληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το
επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν, εφόσον δεν εργάζονται στo Δημόσιο, ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν
συνδικαλιστές, πρώην δήμαρχοι ή πρώην νομάρχες (χορηγίες).
Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στoυς συ-
νταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά (!!!), λόγω των αναδρομικών
αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιο
του 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ
μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική
δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.
Υπάλληλοι της Βουλής
• 1.340 άτομα μόνιμο προσωπικό της Βουλής.
• 1.200 αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και επιστημονικοί συνεργάτες των βουλευτών.
• Συνολική μισθοδοσία: 106 εκατ. Ευρώ. Παίρνουν 2 επιπλέον μισθούς, που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη
μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση.
• Ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό
καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως.
• Εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤ ΑΜ ακόμα και
όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά.
• Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων
της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 -150.000
ευρώ ο καθένας).
Το ΤΑΥΒ καρπώνεται την εκμίσθωση των κυλικείων, του εστιατορίου και των φιλοξενούμενων υπηρεσιών (Εθνική
Τράπεζα κ.λπ.), ενώ έχει και τα δικαιώματα της ανακύκλωσης του χαρτιού.
Επίσης, από τη Βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο πού υπηρετούν), ενώ καταβάλλεται και μηναίο
επίδομα σε όλους τους αστυνομικούς που φρουρούν το Κοινοβούλιο.
Την τελευταία πενταετία, ο αριθμός των μόνιμων υπαλλήλων διπλασιάστηκε με διακομματική συναίνεση. Οι
περισσότεροι είναι συγγενείς πολιτικών, βουλευτών, υψηλόβαθμων δικαστικών και αστυνομικών, ενώ ως υπάλληλοι
έχουν προσληφθεί ακόμη και πρώην πολιτικοί, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομάτης.
Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους, διότι, αν έρχονταν όλοι, θα
δημιουργείτο το αδιαχώρητο. Περιμένοντας στον προθάλαμο του γ.γ., είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά
πως δεν φτάνουν οι καρέκλες. Μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο, αμέσως τη θέση του, πάντα πίσω από μια οθόνη
κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο Facebook, καταλάμβανε ένας άλλος.
Διαπιστευμένοι συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Βουλής
• Στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του
Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη
Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα).
• Γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ) με εννέα γυμναστές
(Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων), μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους
υπαλλήλους της Βουλής.
• Προσωπικός χώρος στάθμευσης στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής.
• Δωρεάν καινούργιος προσωπικός φορητός υπολογιστής σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Όταν δημιουργήθηκε σάλος με τη δημοσιοποίηση των προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής, οι τελευταίοι τα έβαλαν
με τους πάνω από 70 δημοσιογράφους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ:
«Αξιότιμε Πρόεδρε, αυτά τα λιοντάρια δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους δωρίσατε δημόσια περιουσία, χαρίζοντάς τους
προσωπικό φρουρούμενο χώρο στάθμευσης, δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους χαρίσατε προσωπικά λάπτοπ, με
χρήματα του σκληρά δοκιμαζόμενου από τα οικονομικά μέτρα Έλληνα φορολογούμενου», γράφει σε ανοικτή επιστολή
προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο συνδυασμός «Εργαζόμενοι εν δράσει».
Τηλεοπτικός σταθμός
• Συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα.
• Κόστος για το 2010 6 εκατ. Ευρώ
• Τηλεθέασή 0,3 %.
Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της
Βουλής καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ.
Ατιμωρησία
• Αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα,
παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ
τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κα-
νένα βουλευτή. «Δεν έχουν γίνει υπερβάσεις στις απουσίες», με διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ο γενικός
• γ ραμματέας.
• Δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των
βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεχθούν διότι είναι ανώνυμες.
• Τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται με διαδικασίες εξπρές
Οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την
ασυλία τους. Ενδεικτικό είναι ότι πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό οδηγήθηκε τελικά ο ίδιος στη
φυλακή έπειτα από αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής, ο οποίος, λόγω της ασυλίας, ουδέποτε
δικάστηκε.
Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό
ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που
απαιτεί 180. Και ακόμη πιo χαρακτηριστικό πως την επομένη της ψήφισής του ψηφίστηκε τροπολογία-προσθήκη,
βάσει της οποίας οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν από τη στιγμή της υπογραφής τους, χωρίς την προϋπόθεση της
κύρωσής τους από το Κοινοβούλιο, ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για
συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται.
Το κτίριο
Κατασκευάστηκε το 1840 ως ανάκτορο του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα.
Λευκό μάρμαρο παντού, ακόμη και στο προαύλιο, όπου σταθμεύουν οι κυβερνητικές λιμουζίνες, ξύλο και δέρμα,
χειροποίητα χαλιά και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, που αγοράστηκαν σε πλειστηριασμούς τα τελευταία χρόνια, ενόσω
βούλιαζε η πραγματική οικονομία της χώρας.
Πίνοντας καφέ...
Η μεγαλύτερη κίνηση μέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και μπροστά
από το ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηματίζονται μόνιμα ουρές.
Παρ' όλες δε τις φαινομενικά αγεφύρωτες απόψεις μεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσματος, θα
δει κανείς στους διαδρόμους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται μεταξύ τους.
Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολομέλεια, για τα μάτια του κόσμου, όπως και στις συνεδριάσεις των
αμειβόμενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση). οι ελάχιστοι που παρίστανται για κάποιο διάστημα κατά κανόνα
δεν παρακολουθούν τον ομιλητή και περιορίζονται σε δημόσιες σχέσεις κάνοντας αστειάκια ή συνομιλούν μέσω κινη-
τού τηλεφώνου για άλλες υποθέσεις, πίνοντας τον καφέ τους.
Αλλωστε, τα πολιτικά κόμματα δεν πλήττονται οικονομικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και μετά την πρόσφατη
κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ
που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκατ.
ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.