Πώς να εξοντώσετε έναν κανονικό δημοσιογράφο

Η Ελλάδα κατρακυλάει στην κατάταξη των χωρών σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου -μετά την χρεοκοπία, πηδάει τις θέσεις δέκα δέκα- αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους Έλληνες. Αλήθεια, πώς είναι η ζωή ενός δημοσιογράφου που δεν εργάζεται σε καθεστωτικό ΜΜΕ και επιμένει να είναι κανονικός δημοσιογράφος;
Για να αναφέρω κάποιον που μάλλον όλοι γνωρίζετε, θα αναφερθώ στον Κώστα Βαξεβάνη.
Ο Κώστας Βαξεβάνης κάνει μαχητική δημοσιογραφία -έτσι λέγεται στην Ελλάδα η κανονική δημοσιογραφία- και υφίσταται τις συνέπειες αυτής της παράλογης επιλογής του.
Αφού ο Κώστας Βαξεβάνης επέλεξε να είναι κανονικός δημοσιογράφος -και να μην κάνει δημόσιες σχέσεις ούτε να είναι τζουτζές της εξουσίας-, οι αγωγές και οι μηνύσεις εναντίον του πέφτουν βροχή.

Γιώργος Κουρής, η κατσαρίδα της Μεταπολίτευσης

Όλοι τον γνωρίζουν από παλιά, δεν υπάρχουν αθώοι εδώ. Ο άνθρωπος περικλείει όλες τις συνιστώσες του κακού- κανείς δεν έχει γλυτώσει από τους βρώμικους πολέμους που κήρυττε ανάλογα με τη συγκυρία κάθε εποχής.
Το ‘89 έβριζε με χυδαίους χαρακτηρισμούς το τότε κόμμα του Παν. Λαφαζάνη και συκοφαντούσε τον ηγέτη του, τον Χαρίλαο Φλωράκη, ακόμα και ως κάτοχο κότερου. Χειρότερα έλεγε για το τότε κόμμα του Παν. Σκουρλέτη, το ΚΚΕ εσ., και τον Λεωνίδα Κύρκο, που αποκαλούσε φιλιππινέζα του Μητσοτάκη. Η αριστερά  είχε υποστεί την πιο βρώμικη και χωρίς φραγμούς επίθεση του εκδότη αυτού τα χρόνια που κατοχυρωνόταν ο όρος «Αυριανισμός».

Στην κολυμπήθρα του Τράγκα...

Μοιάζει με ηθοποιό χωρίς ταλέντο, αλλά δηλώνει δημοσιογράφος, εκδότης και δεν ξέρω τι άλλο. Τα τελευταία χρόνια, έχει αναλάβει το ξέπλυμα της «Χρυσής Αυγής». Οργανώνει τηλεοπτικά πάνελ με καλεσμένους αποκλειστικά μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης. Και εκεί -υποτίθεται- τους κάνει ερωτήσεις. Ουσιαστικά, τους κάνει πάσες για να πούνε όσα θέλουν. Χωρίς ουσιαστικό αντίλογο, αφήνει τα μέλη τής (και με δικαστική βούλα) εγκληματικής οργάνωσης ν' απλώσουν τις ρατσιστικές τους απόψεις με περίσσια άνεση.

Νέος νομικός σύμβουλος του δήμου Λαμιέων ο Κ. Παλαμιώτης !

Από χθες το βράδυ που έγινε και η επίσημη παρουσίαση στο δημοτικό συμβούλιο  , νέος νομικός σύμβουλος του δήμου αναλαμβάνει ο γνωστός και σαν "δημοσιογράφος" Κ. Παλαμιώτης.

Με εξαιρετικές ¨παραστάσεις" και σε περιφερειακά συμβούλια, ανέλαβε σε μια κρίσιμη καμπή και τη νομική κάλυψη του δήμου , προστατεύοντάς τον έτσι από της κακοτοπιές της δικαιοσύνης.

Μέσα σε μια αίθουσα που δεν ακουγόταν το παραμικρό, και χωρίς να τον διακόπτει κανείς, εξήγησε πλήρως και τεκμηριωμένα γιατί δεν πρέπει να υπογραφεί η σύμβαση για το lamia night run , και τους κινδύνους που εγκυμονεί  για τον δήμο αλλά και την κοινωνία ολόκληρη.

Νομίζω πως πλέον η πόλη μπορεί να κοιμάται ήσυχη.

Έχει σύμμαχο , προστάτη και θεματοφύλακα των συμφερόντων του,  ικανό συνεργάτη .

Να τον χαίρεστε !

Το face control της «Καθημερινής»

Του Δημήτρη Τρίμη

Δεν περιμένει κανείς από τον «Φαληρέα» (Στ. Κασιμάτη) της δεύτερης σελίδας της «Καθημερινής» να εκτιμά συνδικαλιστές δημοσιογράφους, οι οποίοι παίρνουν το αεροπλάνο κι έρχονται στην Ελλάδα για να υπερασπιστούν το δημοσιογραφικό δικαίωμα δημοσίευσης της «λίστας Λαγκάρντ» (υπόθεση Κ. Βαξεβάνη και περιοδικού HOT DOC). Ούτε βέβαια θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τον χιουμορίστα εστέτ αρθρογράφο της «Καθημερινής» κ. Κασιμάτη ότι δεν εξέφρασε εγκαίρως, από τις 11 Ιουνίου 2013, τον πολιτικό του αποτροπιασμό για όσους, όπως ο Τζιμ Μπουμέλα, βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων στην ΕΡΤ και χαρακτήρισαν πραξικόπημα υπέρ της διαπλοκής το λουκέτο στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση.

«...κι η ψυχή στον Παράδεισο», δεν γίνεται .

Πώς θα σας φαινόταν ένα εστιατόριο που σερβίρει για ορεκτικό χαβιάρι beluga με σαμπάνια Moet και για κυρίως, λάστιχο μπριζόλα με συφοριασμένη χύμα ρετσίνα; Ένα μπαρ όπου ο dj βάζει το «Λιώμα σε γκρεμό» του Παντελίδη και καπάκι την 9η του Μπετόβεν; Μια Aston Martin με φιμέ τζάμια, αεροτομή και φλόγα του κάγκουρα ζωγραφισμένη στο καπό;
Σ' εμένα, πάντως, όλα τα παραπάνω θα φαίνονταν οξύμωρα. Θα βιντεοσκοπούσα την καγκουρο-Aston Martin και θα την έβγαζα στο youtube να γελάσουμε όλοι μαζί. Θα έλεγα στον άσπονδο φίλο μου «έφαγα σ' ένα τέλειο εστιατόριο, πρέπει να πας οπωσδήποτε!». Για το μπαρ, να σας πω την αλήθεια, η αντίδρασή μου θα εξαρτιόταν απ' το αλκοόλ: με 6-7 σφηνάκια χορεύω τσιφτετέλι και την 9η του Μπετόβεν.

Ο χημικός πόλεμος του ΣΚΑΪ

Πενήντα μέλη της φοιτητικής παράταξης ΑΡΕΝ πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για τις πολιτικές ευθύνες που ανακύπτουν από την πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Πέντε από αυτούς ανέβηκαν στο γραφείο του υπουργού, άφησαν μερικά φυλλάδια, κόλλησαν και κάποια αυτοκόλλητα και μετά κατέβηκαν πάλι στον δρόμο, για να ενωθούν με τους υπόλοιπους διαδηλωτές, που στέκονταν στο πεζοδρόμιο, κρατώντας ένα πανό. Ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά μοτοσυκλέτες με σιδερόφρακτους Δελτάδες και άρχισαν να χτυπούν και να βρίζουν τους παριστάμενους, για να προσαγάγουν εντέλει 30 εξ αυτών.

Τα στημένα ρεπορτάζ της κρίσης

Το ότι η αξιοπιστία της δημοσιογραφίας είναι στον πάτο, δε χωρεί αμφιβολία. Σιχαίνομαι, όμως, τα μισά λόγια, τις μισές δουλειές και τις υποψίες που εκτοξεύονται ως βεβαιότητες. Προτιμώ τις βεβαιότητες. Απ’ το να μιλάμε, λοιπόν, γενικώς κι αορίστως για «αυτά που μας σερβίρουν», προτιμώ να δώσω ένα παράδειγμα με ονόματα και στοιχεία.
Χαζεύω στο Mega. Ακούω αναγγελία για ρεπορτάζ σχετικά με «ένα πρόσωπο που είχε συγκλονίσει κάποτε το πανελλήνιο και τώρα τον βλέπουμε σε έναν άλλο ρόλο». Επρόκειτο για τον Βασίλη Δοσούλα, ο οποίος το 1994, σε ηλικία 10 ετών, είχε χτυπηθεί από ιπτάμενο δελφίνι στο Τολό, με αποτέλεσμα να χάσει τα δυο του πόδια

Αχ καλέ, με λογοκρίνουν!

Ένας σκιτσογράφος της εφημερίδας «Τα Νέα» -ένας από τους πιο ταλαντούχους της γενιάς του- κάνει ένα σκίτσο που δείχνει δυο βουλευτίνες να κάνουν pole dancing στις κεραίες της ΕΡΤ, και στη συνέχεια αρχίζει ένας πόλεμος ανακοινώσεων ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, την Αυγή, το ΠΑΣΟΚ, βουλευτές, και ένα σκασμό κόσμο.

Μετά από όλα αυτά, ο σκιτσογράφος των Νέων επανέρχεται με άλλα σκίτσα, αναφερόμενος σε λογοκρισία.
Το να μην σου αρέσει το σκίτσο ή το κείμενο κάποιου δεν είναι λογοκρισία.

Σε πολλούς ανθρώπους δεν αρέσουν τα κείμενά μου αλλά κανείς ποτέ δεν μου έκανε λογοκρισία. Δεν μπορεί να μου κάνει λογοκρισία.

Στα δελτία των 8 οι εικόνες μιας Ελλάδας που έρχεται.

Για να μπορούμε να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι όσον αφορά στην δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών πρέπει να σκεφτούμε πως οι δύο αυτοί άνθρωποι ανέλαβαν την ευθύνη της πράξης τους να καταταχθούν στην Χρυσή Αυγή.Χρυσή Αυγή σημαίνει με απλά λόγια μια συμμορία μπράβων που εξυπηρετεί το σύστημα για δικών της όφελος(για τα λεφτά τα κάνεις όλα...)και με την θέση οτι νόμος είναι αυτό που λέει ο πιο δυνατός.Άρα κατετάγησαν εκεί γνωρίζοντας(ή όχι)οτι αργά η γρήγορα είτε θα έπρεπε να κληθούν να κάνουν αυτό που τους συνέβη σε όποιον η οργάνωση θα θεωρούσε "εχθρό" είτε(όπως και συνέβη)θα έβρισκε του ίδιους το κακό.Όταν μπαίνεις στον κύκλο τη βίας,κανείς δεν σου εγγυάται οτι θα είσαι ο Θύτης.Πολλές φορές είσαι το θύμα.

Η έννοια της προπαγάνδας..

Η προπαγάνδα κατέχει ειδική θέση στο πλαίσιο της κοινωνιολογίας, της πολιτικής και της έρευνας των κοινωνικών φαινομένων, σε σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον.
Το «ψυχολογικό υπόβαθρο», μαζί και με άλλα φαινόμενα (ιστορικής εξέλιξης, πολιτιστικής παράδοσης και στάθμης, ανάπτυξης των επιστημών, των ιδεολογικών ρευμάτων, οικονομικής ανάπτυξης και συγκρότησης κ.α.) εκτός βέβαια, του κοινωνικού υπόβαθρου, αποκτούν τα προσδιοριστικά στοιχεία και τα πλαίσια της κρατικής συγκρότησης και της πολιτικής ζωής γενικά.

Ποιός δικαιούται να δακρύζει σε αυτή τη χώρα; Πάντως όχι εγώ και η Όλγα…

Ποιός έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στο κλάμα και τη συγκίνηση σε αυτή τη χώρα; Ποιός δικαιούται δια να ομιλεί στην Ελλάδα της κρίσης και των Μνημονίων;
 Ποιός νομιμοποιείται να αρθρώνει δημόσιο λόγο για τα κακώς κείμενα της δημόσιας ζωής μας, αυτά που δεν αποτελούν απόνερα της κρίσης αλλά εγγράφονται χρόνια τώρα στο πολιτειακό μας γονιδίωμα, και ποιός έχει το προνόμιο να αμφισβητεί προθέσεις και να αξιολογεί συμπεριφορές; Σίγουρα όχι εγώ, αλλά ποιος;
Συγκινήθηκε η Όλγα και βγήκαν πάλι οι γνωστοί- άγνωστοι να καταγγείλουν τα Μνημόνια και τις πολιτικές τους. Αφορμές ψάχνουν, κάθε τόσο, για να παρουσιάζουν στο φιλοθεάμον κοινό τις υστερίες και τα παραληρήματά τους.

Το χαμένο σήμα της Δημοκρατίας

Η πρωτοφανής απόφαση της κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ, και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, μας συγκλόνισε.

 

Το Mega εκπέμπει κανονικά!

Το Mega εκπέμπει κανονικά!

Ο Διογένης και οι φακές.

Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας. Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:

«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:

Βίντεο από τον Εξάντα: Το χαμένο σήμα της δημοκρατίας

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο - προπομπό του ντοκιμαντέρ του Εξάντα για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Πλάνα και αντιδράσεις μέσα από το ραδιομέγαρο τις πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση Κεδίκογλου

 
AGORÁ - From Democracy to the Market από CDemo83

Τι είναι η ΕΡΤ τελικά;

Ας καταλήξουμε αν την αγαπάμε ή τη μισούμε.

- Είναι τα δελτία ειδήσεων που τόσα χρόνια μας φλόμωναν με κυβερνητικές ανακοινώσεις, δηλώσεις της αντιπολίτευσης και απαντήσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου; Είναι τα δελτία που τόσα χρόνια (ανεξαρτήτως κυβέρνησης) κατηγορούσαν όλοι ως προπαγανδιστικά;
- Είναι τα talk shows στα οποία εναλλάσονταν δεξιοί και αριστεροί παρουσιαστές; Επί ΠΑΣΟΚ Κούλογλου, Μαχαίρας, Παπαναγιώτου, Σπηλιώπουλος,  και επί ΝΔ Κοττάκης, Πολίτης, Παναγιωταρέα και Κουβαράς;
- Είναι οι αθλητικές μεταδόσεις με το Θεοφιλόπουλο, τον Βερνίκο, τον Χατζηγεωργίου και το λοιπό dream team;
- Eίναι το μαύρο μιας ώρας στους Ολυμπιακούς Αγώνες για το οποίο δεν παραιτήθηκε ούτε ένας;

 Είναι οι απευθείας αναθέσεις εκπομπών σε ημέτερους και οι υπερωρίες εκατοντάδων ωρών;

- Είναι οι 1200 μονιμοποιηθέντες επί Παυλόπουλου, που στην πλειοψηφία τους ήταν χωρίς πτυχίο και ανειδίκευτοι με αποτέλεσμα η ΕΡΤ να φορτωθεί πλεονάζον και άχρηστο προσωπικό;

Το παγκόσμιο μονοπώλιο στα media

Το 90% όσων διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε ελέγχεται παγκοσμίως από  μόνον έξι εταιρείες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Για να καταλάβουμε το μέγεθος της συγκέντρωσης των ΜΜΕ στα χέρια ολίγων εταιρειών αρκεί να επισημάνουμε ότι το 1983 το αντίστοιχο 90% της ενημέρωσης, προσφερόταν από 50 διαφορετικές εταιρείες!
Το εξαιρετικό infographic εντόπισα στην ιστοσελίδα UPWORTHY, που παρουσιάζει με ένα απλό τρόπο το παγκόσμιο μονοπώλιο που έχει εγκαθιδρυθεί στα media ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ένα μονοπώλιο που ελέγχει  από τις ειδήσεις, σε όλα τα μέσα, μέχρι τις ταινίες, τις τηλεοπτικές σειρές ακόμα και τα τραγούδια που ακούγονται και τα video clip που παίζονται σε όλους τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς των ΗΠΑ και όχι μόνον.
 Οι έξι γίγαντες των Media είναι:

Άραγε , λέει αλήθεια ο Κ. Σταϊκούρας ?

Οι παρακάτω δυο ειδήσεις περιγράφουν ανάγλυφα τη σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα του μνημονίου.

Είδηση Πρώτη : "Σταϊκούρας : Τα 17 σημάδια που δείχνουν ότι η οικονομία έχει αποκατασταθεί".

Είδηση Δεύτερη : "Οικογένειες στα όρια της πείνας

Πάνω από δύο εκατομμύρια γεύματα μοιράστηκαν σε σχολεία όλης της χώρας".

Δυσκολεύεστε να βρείτε , ποια είναι αληθινή και ποια κατευθυνόμενη ?

Τράγκας: Ο Λαζόπουλος της Aκροδεξιάς

Η εικόνα μιλάει απο μόνη της. Σκουρόχρωμο πόλο με λευκό γιακά, σημαιούλα της Αμερικής ραμμένη στο πέτο, στο χέρι ρολόι σε μέγεθος ρολογιού τοίχου και στυλάκι χαλαρό και μάγκικο. Θα μπορούσε να είναι ο αρχετυπικός νεόπλουτος Έλληνας που προσπαθεί να κρύψει τις χωριάτικες καταβολές του κάτω από trendy ρούχα και αξεσουάρ.
Αμ δε! Ο εν λόγω κύριος είναι η τελευταία μεταγραφή του SKAI, ο Γιώργος Τράγκας. Δύο ορόφους κάτω απο τα γραφεία της εγκυρότατης Καθημερινής, ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος παρουσιάζει την «αντιμνημονιακή» και «αντικαθεστωτική» του εκπομπή, κοπιάροντας τον άκρατο λαικισμό και την φθηνή αισθητική του Λάκη Λαζόπουλου. Σε μία πιο δεξιά εκδοχή φυσικά.