Διαβατήριο στη Χρυσή Αυγή

Πλατεία Βικτωρίας. Ο αστικός μύθος ότι οι χρυσαυγίτες προστατεύουν γιαγιάδες απο τους μετανάστες φουντώνει. Το συνθημα “ο λαός δε ξεχνά τους φασίστες τους κρεμά” φαίνεται να έχει ξεχαστεί και οι χρυσαυγίτες αλωνίζουν ελεύθερα και σπάνε τα κεφάλια των διαφορετικών.
Σε αυτήν τη χρονική στιγμή λοιπόν το κράτος αποφασίζει να κλείσει την κατάληψη Βίλα Αμαλίας. Κι έτσι η έμπρακτη και άκρως απαραίτητη αντιφασιστική φωνή φιμώνεται. Με το κλείσιμο της κατάληψης δίνεται διαβατήριο στη Χρυσή Αυγή να κινείται ελεύθερα, ύπουλα και βίαια στην περιοχή.


Άκρως αντιφατικά, πολιτικοί και δημοσιογράφοι καταδικάζουν τις τραμπούκικες ενέργειες της Χρυσής Αυγής, υποστηρίζουν όμως το κλείσιμο της κατάληψης. Ποιος όμως καλεί αντιφασιστικές πορείες; Ποιος ενημερώνει και συζητά με τους κατοίκους της περιοχής; Ποιος παρέχει έναν χώρο προστασίας για τους αδύναμους; Αυτοί που τα κανάλια αποκαλούν κουκουλοφόρους και αντιεξουσιαστές.

Αναρχία όμως δε σημαίνει χουλιγκανισμός όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Σημαίνει κρατάω τα μυαλά μου ανοιχτά, αντιστέκομαι έμπρακτα σε κάθε μορφή βίας και φασισμού, ενημερώνω και ενημερώνομαι.

Σε αυτήν την περίοδο οικονομικής και αξιακής κρίσης το κράτος επιλέγει να καταστρέψει αυτόν τον φάρο αντίστασης.

Όχι μόνο ντρέπομαι αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι να φανταστώ μία πόλη χωρίς στέκια, χωρίς καταλήψεις, χωρίς κονωνικούς χώρους που επιτρέπουν τον διάλογο, που φέρνουν σε επαφή τους ανθρώπους, που κάνουν μια γειτονιά γειτονιά.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών