Η χωρα κυβερναται πλεον με τελεσίγραφα από ευρωπαίους κομισάριους που με ύφος χιλίων Καρδιναλίων δίνουν εντολές με ποινή αποκλεισμού από το ευρώ, εάν δεν τηρηθούν και δεν εφαρμοστούν στο ακέραιο.
Δυστυχως εκει εφθασε τη χωρα η εγχώρια πολιτική και οικονομική τάξη, μαζί με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους περιβόητους κοινωνικούς εταίρους. Στον απόλυτο εξευτελισμό κράτους και πολιτών. Η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ εξαρτάται από την επιτυχία του δεύτερου μνημονίου, διακηρύσσουν οι δανειστές μας, αγνοούν όμως αυτό που είχε πει κάποτε ο Μιτεράν, ότι οι κοινωνίες δεν αλλάζουν με διατάγματα και νόμους. Χρειάζονται πολιτικές που να πείθουν και να εμπνέουν τους πολίτες, κάτι άγνωστο στα χρόνια της Τρόικας και του μνημονίου. Όλοι αυτοί που παίρνουν αποφάσεις χωρίς εμάς, αλλά για μας και το καλό της πατρίδας, προσπαθούν να κρύψουν την επαγγελματική τους ανεπάρκεια και την πολιτική τους γύμνια πίσω από εκπτώσεις δημοκρατίας και λαϊκής συμμετοχής. Με περισπούδαστο ύφος παριστάνουν τους σοφούς κάθε φορά που εξαγγέλλουν μέτρα, ενώ έχει αποδειχθεί επανειλημμένως η ανικανότητά τους να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να βάλουν τον τόπο σε τροχιά ανάπτυξης.
Ειναι οι ιδιοι ανθρωποι που διακήρυσσαν προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν» δημαγωγώντας στις πλάτες του ελληνικού λαού, όπως αποκάλυψε και ο κ. Λοβέρδος, αλλά με καθυστέρηση δύο χρόνων και προκειμένου να εξυπηρετήσει τις δικές του πολιτικές φιλοδοξίες. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ανερυθρίαστα εφαρμόζουν σήμερα την πολιτική που είχαν καταγγείλει ως άδικη και αναποτελεσματική πριν τις εκλογές του 2009. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που επί δύο χρόνια σήκωναν τα αντιμνημονιακά λάβαρα, παραπλανώντας έναν ολόκληρο κόσμο με την ιδέα ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης και ότι με κάποιο μαγικό ραβδάκι θα μηδένιζαν το έλλειμμα της οικονομίας, (άκουσον, άκουσον) σε 18 μήνες. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεσμεύονταν ότι η δημοσιονομική εξυγίανση θα κρατούσε μόλις δύο χρόνια και ότι το 2011 θα ήταν χρονιά ανάκαμψης της οικονομίας και η Ελλάδα θα μπορούσε να δανειστεί και πάλι από τις αγορές. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που απέρριπταν ως καταστροφική για την οικονομία την ιδέα του κουρέματος του χρέους, λύση που σήμερα την διαφημίζουν ως σωτήρια και ευεργετική για τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που με τις καταστροφικές επιλογές τους αρνήθηκαν να συγκρουστούν με συμφέροντα και συντεχνίες, με αποτέλεσμα να βυθίσουν την αγορά στη μεγαλύτερη ύφεση της ιστορίας και να οδηγήσουν χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην κατάρρευση και στο αδιέξοδο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που συστηματικά τα δύο τελευταία χρόνια μιλούν για τις θυσίες των άλλων, ενώ για τον εαυτό τους ουδεμία θυσία επιφυλάσσουν.
Στη λογικη αυτη επιτυγχανουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που διακηρύσσουν. Στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης καλούν συνεχώς τους έντιμους και ειλικρινείς φορολογούμενους να πληρώσουν τους φόρους και τις έκτακτες εισφορές, ενώ αποδεικνύονται ανίκανοι να συλλάβουν αυτούς που κλέβουν τον ΦΠΑ. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας τσακίζουν και εξοντώνουν την μικρομεσαία επιχείρηση, διπλασιάζοντας μέσα σε δύο χρόνια την ανεργία και τη φτώχεια των εργαζομένων. Στο όνομα των μεταρρυθμίσεων νομιμοποιούν αθέμιτα κοινωνικά χτυπήματα, διαλύοντας την κοινωνική συνοχή και σκορπώντας το φόβο και τον πανικό σε χιλιάδες νοικοκυριά.
Στην Ελλαδα του βιαιου εκσυγχρονισμου, ο αφανισμός της μεσαίας τάξης προς αποκλειστικό όφελος λίγων πολυεθνικών και κάποιων μεγάλων εταιρειών βαφτίζεται αυθαίρετα και αλαζονικά «μεταρρύθμιση». Πίσω όμως από τις μεγαλοστομίες μιας αυτοανακηρυγμένης εθνοσωτήριας πολιτικής, η πραγματικότητα είναι εφιαλτική και τους προδίδει.
Χρήστος Αλεξανδρής
lamiafm1.gr
Ειναι οι ιδιοι ανθρωποι που διακήρυσσαν προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν» δημαγωγώντας στις πλάτες του ελληνικού λαού, όπως αποκάλυψε και ο κ. Λοβέρδος, αλλά με καθυστέρηση δύο χρόνων και προκειμένου να εξυπηρετήσει τις δικές του πολιτικές φιλοδοξίες. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ανερυθρίαστα εφαρμόζουν σήμερα την πολιτική που είχαν καταγγείλει ως άδικη και αναποτελεσματική πριν τις εκλογές του 2009. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που επί δύο χρόνια σήκωναν τα αντιμνημονιακά λάβαρα, παραπλανώντας έναν ολόκληρο κόσμο με την ιδέα ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης και ότι με κάποιο μαγικό ραβδάκι θα μηδένιζαν το έλλειμμα της οικονομίας, (άκουσον, άκουσον) σε 18 μήνες. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεσμεύονταν ότι η δημοσιονομική εξυγίανση θα κρατούσε μόλις δύο χρόνια και ότι το 2011 θα ήταν χρονιά ανάκαμψης της οικονομίας και η Ελλάδα θα μπορούσε να δανειστεί και πάλι από τις αγορές. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που απέρριπταν ως καταστροφική για την οικονομία την ιδέα του κουρέματος του χρέους, λύση που σήμερα την διαφημίζουν ως σωτήρια και ευεργετική για τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας. Είναι οι ίδιοι ανθρωποι που με τις καταστροφικές επιλογές τους αρνήθηκαν να συγκρουστούν με συμφέροντα και συντεχνίες, με αποτέλεσμα να βυθίσουν την αγορά στη μεγαλύτερη ύφεση της ιστορίας και να οδηγήσουν χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην κατάρρευση και στο αδιέξοδο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που συστηματικά τα δύο τελευταία χρόνια μιλούν για τις θυσίες των άλλων, ενώ για τον εαυτό τους ουδεμία θυσία επιφυλάσσουν.
Στη λογικη αυτη επιτυγχανουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που διακηρύσσουν. Στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης καλούν συνεχώς τους έντιμους και ειλικρινείς φορολογούμενους να πληρώσουν τους φόρους και τις έκτακτες εισφορές, ενώ αποδεικνύονται ανίκανοι να συλλάβουν αυτούς που κλέβουν τον ΦΠΑ. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας τσακίζουν και εξοντώνουν την μικρομεσαία επιχείρηση, διπλασιάζοντας μέσα σε δύο χρόνια την ανεργία και τη φτώχεια των εργαζομένων. Στο όνομα των μεταρρυθμίσεων νομιμοποιούν αθέμιτα κοινωνικά χτυπήματα, διαλύοντας την κοινωνική συνοχή και σκορπώντας το φόβο και τον πανικό σε χιλιάδες νοικοκυριά.
Στην Ελλαδα του βιαιου εκσυγχρονισμου, ο αφανισμός της μεσαίας τάξης προς αποκλειστικό όφελος λίγων πολυεθνικών και κάποιων μεγάλων εταιρειών βαφτίζεται αυθαίρετα και αλαζονικά «μεταρρύθμιση». Πίσω όμως από τις μεγαλοστομίες μιας αυτοανακηρυγμένης εθνοσωτήριας πολιτικής, η πραγματικότητα είναι εφιαλτική και τους προδίδει.
Χρήστος Αλεξανδρής
lamiafm1.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου