Γιατί η πιθανότερη έξοδος περνά μέσα από την κατάρρευση...
Ο Γερμανός υπουργός οικονομίας Φιλίπ Ρέσλερ κατέφθασε χθες στην Αθήνα επικεφαλής 67 Γερμανών επιχειρηματιών προκειμένου να δουν από κοντά πως μπορούν να εφαρμόσουν ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ για να βοηθήσουν τη χώρα μας που συνεχίζει να βυθίζεται στην ύφεση...
Και με 667 ή 6,667 εκατομμύρια επιχειρηματίες και αν έφτανε ο κ. Ρέσλερ το ίδιο αποτέλεσμα θα επιτύγχανε. Τίποτα!
Το πρώτο εξάμηνο του 2011 καταχωρήθηκαν στη Βουλγαρία περί τις 800 ελληνικές επιχειρήσεις. Στη γειτονική χώρα, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής που μας πέρασε, καταθέτουν φορολογική δήλωση περί τις 2.072 επιχειρήσεις ελληνικής ιδιοκτησίας...
Πρόσφατα, η Coca-Cola 3E την τελευταία στιγμή έκανε πίσω στην εκδήλωση ενδιαφέροντος για την εξαγορά της ΕΒΖ. «Δεν είναι καιρός για επενδύσεις στην Ελλάδα» φέρεται να δήλωσε ο επικεφαλής του ομίλου στου συμβούλους της αποκρατικοποιήσεως.
Ο Ρέσλερ, πάντως πριν αναχωρήσει γα την Ελλάδα, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF «Το βρίσκω και εγώ περίεργο, εμείς να προσπαθούμε από το εξωτερικό να βρούμε επενδυτές για την Ελλάδα, και την ίδια στιγμή να φεύγουν οι Έλληνες επενδυτές από την ίδια τους τη χώρα».
Δεν φεύγουν μόνο οι επενδυτές αλλά και οι καταθέτες φυγαδεύουν τις καταθέσεις στο εξωτερικό, όπως οι πολίτες του σοβιετικού μπλοκ φυγάδευαν τους εαυτούς τους ελλείψει καταθέσεων.
Άδικα περιμένουν
Θεωρώ λοιπόν απίθανο να δούμε έστω και ένα Ευρώ επένδυση από το εξωτερικό στην Ελλάδα, αν πρώτα δεν βρουν κάποιο καλό λόγο οι Έλληνες πως αξίζει να τολμήσουν την παραμικρή επένδυση στη χώρα.
Οι «σοσιαλιστές» που ελέγχουν την κυβέρνηση και «ορφανά» της KGB που κυβερνούν, καθώς αποφασίζουν ποιος θα πάει στη δουλειά και ποιος όχι, έχουν μια στρεβλή εικόνα για το πώς «γυρίζει» ο κόσμος...
Έχουν την ίδια εικόνα που είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου στην δεκαετία του ’80 όταν είχε πείσει τους σοβιετικούς να κατασκευάσουν το εργοστάσιο της Αλουμίνας στη Θίσβη, ή κατά καιρούς παρουσίαζε διάφορους τυχάρπαστους πλούσιους Άραβες ως επενδυτές στυλοβάτες του τρίτου δρόμου.
Η κυβέρνηση του ΓΑΠ μόλις ανέλαβε, προσπάθησε να ξαναζεστάνει την ίδια «σούπα» της προσέλκυσης μεγάλων ξένων τριτοκοσμικής προέλευσης επενδύσεων με διακρατικές συμφωνίες.
Ο ατυχής πρωθυπουργός μέχρι και στην σκηνή του Μουαμάρ έφτασε να παρακαλάει τον αιμοσταγή δικτατορίσκο με εμφάνιση Μαϊκλ Τζάκσον της ερήμου, να επενδύσει στην Ελλάδα... Ατύχησε και στο αποτέλεσμα αλλά και στο χρόνο που το έπραξε...
Με αυτό τον τρόπο δεν γίνονταν οι επενδύσεις ούτε την εποχή των περίκλειστων εθνικών οικονομιών της δεκαετίας του ’50. Όταν ο Παπάγος με το Μαρκεζίνη είχαν καταφέρει να φέρουν τότε μερικές μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα με διακρατικές συμφωνίες.
Σήμερα, οι επενδύσεις αποφασίζονται με βάση τα πλεονεκτήματα που διαθέτει κάθε χώρα στην παγκόσμια σκακιέρα των αγορών, σε συνάρτηση με το περιβάλλον που προσφέρει για να καταστεί η επένδυση ανταγωνιστική. Άλλη χώρα πουλάει γεωγραφική θέση, άλλη φθηνά εργατικά και άλλη υψηλή ειδίκευση και εύκολη επιχειρηματικότητα... Εμείς πουλάμε αριστερή συνθηματολογία, καταλήψεις, γραφειοκρατία και διαφθορά...
Η Ελλάδα λόγω γεωγραφίας και μορφολογίας διαθέτει σοβαρά πλεονεκτήματα. Αλλά το οικονομικό της περιβάλλον θυμίζει χώρα του πάλαι ποτέ σοβιετικού μπλοκ.
Οι μισθοί θα συνεχίσουν να πέφτουν...
Ας μην κοροϊδεύομε τους εαυτούς μας, οι μισθοί στην Ελλάδα θα σταματήσουν να πέφτουν όταν η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θα αρχίσει να ξεπερνά την αύξηση του ρυθμού της ανεργίας.
Τόσο απλή και σκληρή είναι η πραγματικότητα.
Το ταμείο ανεργίας ανακουφίζει, αλλά μην ακούτε για επιδοτήσεις, πολιτικές στήριξης της απασχόλησης, μεγάλες επενδύσεις ή Fast Track... Αυτά είναι για δικαιολογούν το μισθό τους οι πολιτικοί, τις θέσεις τους οι συνδικαλιστοπατέρες και να έχουν θέματα τα δελτία ειδήσεων.
Η αλήθεια είναι πως όσο λιγότερο φροντίσει να ανακατευτεί το κράτος τόσο νωρίτερα θα τελειώσει η τραγωδία στην οποία βυθιζόμαστε. Για την ακρίβεια, όσο γρηγορότερα το κράτος αποσύρει τα χιλιάδες αντικίνητρα και αγκυλώσεις σε σημείο επαφής της γραφειοκρατίας του με το επιχειρείν...
Ποιος τολμά;
Ποιος τολμά να επενδύσει σε μια χώρα που κανείς δεν γνωρίζει πόσο και μέχρι πότε θα συρρικνώνεται η οικονομία της;
Ποιος τολμά να ανοίξει επιχείρηση σε μια χώρα, όπου αφού διόρισαν μέχρι και τα «σκουπόξυλα» με τις «σφουγγαρίστρες» των κομματικών γραφείων στο δημόσιο, τώρα φορολογούν τακτικώς και εκτάκτως ό,τι αναπνέει για να πληρώνουν τους μισθούς;
Ποιος τολμά να επιχειρήσει σε μια χώρα που αν ανοίξεις μερίδα εργοδότη στο ΙΚΑ, ακόμη και αν έχεις φροντίσει τα πάντα με συνέπεια, για δεκαετίες κοιμάσαι και ξυπνάς με το φόβο, πότε όποτε θα τους λείπουν λεφτά κάτι θα θυμηθούν να στα ζητήσουν με τις ανάλογες προσαυξήσεις;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που για να έχεις «μπλοκάκι» θα πρέπει να πληρώνεις τον ΟΑΕΕ χωρίς να δικαιούσαι οποιαδήποτε σύνταξη ή κάλυψη, όντας ασφαλισμένος σε άλλο ταμείο;...
Ποιος έντιμος άνθρωπος θα τολμήσει να επενδύσει σε μια χώρα που γίνονται δυο τρεις περαιώσεις το χρόνο για να χαριστούν τα «κλοπιμαία» στους φοροφυγάδες και να πληρώσουν τα «κερατιάτικα» οι εντίμως δηλούντες και φορολογηθέντες.
Ποιος θα επενδύσει σε μια ώρα που η μεταστέγαση ενός κουρείου δυο τετράγωνα πιο πέρα, χρειάζεται έξι μήνες αγώνα με την γραφειοκρατία;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που για να λειτουργήσει ένα αιολικό πάρκο, χρειάζονται 250 κιλά χαρτί σε αιτήσεις και 5-10 χρόνια αναμονής;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που οι συνδικαλιστές καταλαμβάνουν όποτε θέλουν τα υπουργεία και οι υπουργοί δίνουν συνεντεύξεις όπου προλάβουν;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που τα διοικητικά συμβούλια των ΔΕΚΟ συνέρχονται κρυφά σε ξενοδοχεία γιατί οι συνδικαλιστές που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει δεν τους επιτρέπουν να προσεγγίσουν τις αίθουσες των Δ.Σ.;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα λίγες παραστρατιωτικά οργανωμένες διμοιρίες μελών κομμάτων που δεν αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10% του πληθυσμού κλείνουν υπουργεία, δρόμους, λιμάνια κατά το δοκούν;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που οι αυτοκινητιστές για λόγους ψηφοθηρίας συγκεντρώνουν την υποστήριξη μεγάλου μέρους της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης στη Βουλή, στο αίτημα μεταξύ άλλων να συνεχίσουν την αγοραπωλησία των επαγγελματικών αδειών στην μαύρη αγορά χωρίς κανένα φόρο;
Τα δανεικά τελείωσαν...
Τόσα χρόνια τα δανεικά με τα οποία πλήρωνε το κράτος και δάνειζαν οι τράπεζες ανέβαλαν την τελική κατάρρευση.
Αν δεν είχε καταρρεύσει η «σοβιετία» θα υπήρχε ο κίνδυνος ενός εμφυλίου. Του... γύρου όπως ονειρευόταν ο Ζαχαριάδης που απεκατεστάθη πρόσφατα, αφού κατά τα ειωθότα του σταλινοφασισμού, οδηγήθηκε στην αυτοκτονία πρώτα...
Τώρα, η ραγδαία κατάρρευση του εισοδήματος λόγω κρατικής χρεοκοπίας και η έξοδος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από την θαλπωρή των κρατικών ταμείων σε συνδυασμό με την αποψίλωση πολλών θέσεων εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα, θα μας προσγειώσει σαν κοινωνία στην πραγματικότητα.
Αφού πληρώσουμε το κόστος της ανοησίας, αν πιστεύουμε πως αρκούν οι διεκδικήσεις και τα συνθήματα για να ζούμε αξιοπρεπώς, θα ανακαλύψουμε πως αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν δώσουμε έμφαση στη μόρφωση, την εργασία και την πειθαρχία.
Τότε θα σαρωθούν όλοι οι ανασταλτικοί παράγοντες που ανέφερα παραπάνω και θα ξεκινήσουμε από τον μηδέν, όπως όλες οι άλλες πρώην σοβιετικές χώρες της περιοχής...
2) Εντός εκτός και επί τα αυτά...
Το αρχικό θετικό κλίμα χθες στις ευρωπαϊκές αγορές επηρέασε η διφορούμενη δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ στις Βρυξέλλες πως η ανάγκη ενίσχυσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, των ελληνικών μη εξαιρουμένων, θα προβλέπει το ενδεχόμενο κρατικοποίησής τους μόνο σαν έσχατη λύση.
Στο ίδιο κύμα ήταν και οι δηλώσει Μπαρόζο και αυτό έκανε τους τραπεζοκαμένους να αναθαρρήσουν.
Καθώς όμως διανύουμε μια περίοδο μεγάλης σύγχυσης το αρχικό θετικό κλίμα μετριάστηκε στη συνέχεια, πόσο μάλλον που η κεντρική τράπεζα δεν δείχνει διάθεση για μείωση των επιτοκίων.
Κατά τα λοιπά συνεχίζουμε να κινούμαστε στους ρυθμούς του μεγέθους και τους στυλ της «κουράς» που θα υποστούμε...
3)Τι να κάνω με καταθέσεις σε δολάρια...
Αγαπητέ Κε Στούπα
Παρακολουθώ την στήλη σας εδώ και καιρό, θεωρώ ότι αν μη τι άλλο είστε ένας ψύχραιμος αναλυτής.
Θα ήθελα την συμβουλή σας σε ένα προσωπικό θέμα. Λόγω κακού χειρισμού και εκτιμήσεων, βρέθηκα να έχω επενδύσει ένα πολύ μεγάλο ποσό σε μια ΔΕΚΟ, βλέποντάς δυσοίωνα το μέλλοντης χώρας, πρίν 2 εβδομάδες πούλησα με μία τεράστια ζημιά. Το εναπομείναν κεφάλαιο το έχω σε διασπορά, σε 75-25% EUR-USD σε 2 τράπεζες κα διάφορα προϊόντα. Στην Α τράπεζα (Τράπεζα σε κατάστημα Ελλάδος) που τις καταθέσεις εγγυάται η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας μέχρι ορισμένου ποσού ( 50-50 EUR/USD). Στην Β τράπεζα προθεσμιακή σε EUR και 80% Α/Κ Διαχειρίσεως διαθεσίμων οίκου εξωτερικού σε EUR/USD. Επειδή πιστεύω ότι η χρεοκοπία της χώρας είναι αναπόφευκτη (παρόλο που είμαι υπέρ αισιόδοξος άνθρωπος), και η μελλοντική επιστροφή σε ένα εναλλακτικό νόμισμα του EUR (έστω και για συγκεκριμένο διάστημα) βλέπω να υπαιρβαίνει την πιθανότητα του 50%. Η ερώτηση όμως που θα ήθελα να σας κάνω και προφανώς χωρίς κανένα δεσμευτικό χαρακτήρα αφορά και τα 2 μέρη.
1. Η εγγύηση της ΚΤ της Αγγλίας ισχύσει σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδος (αρά και ΤτΕ) και κλείσιμο των καταστημάτων της εν λόγω τράπεζας στην Ελλάδα ? (τράπεζα Α)
2. Σε περίπτωση μετατροπής σε νέο νόμισμα όλων των καταθέσεων, το USD τι θα γίνει ?
3. Στην περίπτωση της Β τράπεζας τα μερίδια Α/Κ Διαχειρίσεως διαθεσίμων οίκου εξωτερικού σε EUR/USD ( η τράπεζα εδώ είναι υποαντιπρόσωπος, μία τράπεζα Λουξεμβούργου ο θεματοφύλακας, και σε άλλη χώρα ο διαχειριστής) τα μερίδια που υπάρχουν σε ηλεκτρονικό αρχείο από την θυγατρική της τράπεζας Α, πως αναζητούνται ? σε περίπτωση μετατροπής σε νέο νόμισμα ?
Σας Ευχαριστώ, εκ των προτέρων για την απάντηση
Απάντηση: Για όλες τις τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα ισχύει το νομικό καθεστώς και οι αποφάσεις της ελληνικής πολιτείας. Είναι απίθανο να γνωρίζει κάποιος τι θα συμβεί με τις καταθέσεις σε δολάρια, αν αποφασιστεί η επιστροφή στη δραχμή. Μια λογική πιθανότητα είναι το ελληνικό κράτος να βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση για να πληρώνει εισαγωγές βασικών ειδών και θα ζητήσει από τις τράπεζες όλα τα συναλλαγματικά διαθέσιμα.
Το πρόβλημα όμως με τις ιδιωτικές καταθέσεις και άλλα επενδυτικά προϊόντα είναι πολύ περίπλοκο από νομική πλευρά, καθώς η χώρα μας έχει υπογράψει διεθνείς συμφωνίες. Εξαρτάται από το τι θα διακυβεύεται...
Λογικά αν ο θεματοφύλακας είναι στο εξωτερικό δύσκολα μπορεί να διεκδικηθούν από εκεί...
Μια κρίση σαν αυτή που περιγράφετε όμως είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια γενικότερη αποσταθεροποίηση, οπότε όλο το πλαίσιο μεταβάλλεται. Σε περιπτώσεις γενικής αποσταθεροποίησης το ασφαλέστερο καταφύγιο εδώ και αιώνες είναι ο χρυσός, καθώς εμπεριέχει την αξία αποτίμησής τους σε πολύτιμο μέταλλο και όχι συμβολικό χαρτί… Αλλά δεν νομίζω πως θα πάμε προς τα εκεί...
Πηγή:www.capital.gr
Ο Γερμανός υπουργός οικονομίας Φιλίπ Ρέσλερ κατέφθασε χθες στην Αθήνα επικεφαλής 67 Γερμανών επιχειρηματιών προκειμένου να δουν από κοντά πως μπορούν να εφαρμόσουν ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ για να βοηθήσουν τη χώρα μας που συνεχίζει να βυθίζεται στην ύφεση...
Και με 667 ή 6,667 εκατομμύρια επιχειρηματίες και αν έφτανε ο κ. Ρέσλερ το ίδιο αποτέλεσμα θα επιτύγχανε. Τίποτα!
Το πρώτο εξάμηνο του 2011 καταχωρήθηκαν στη Βουλγαρία περί τις 800 ελληνικές επιχειρήσεις. Στη γειτονική χώρα, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής που μας πέρασε, καταθέτουν φορολογική δήλωση περί τις 2.072 επιχειρήσεις ελληνικής ιδιοκτησίας...
Πρόσφατα, η Coca-Cola 3E την τελευταία στιγμή έκανε πίσω στην εκδήλωση ενδιαφέροντος για την εξαγορά της ΕΒΖ. «Δεν είναι καιρός για επενδύσεις στην Ελλάδα» φέρεται να δήλωσε ο επικεφαλής του ομίλου στου συμβούλους της αποκρατικοποιήσεως.
Ο Ρέσλερ, πάντως πριν αναχωρήσει γα την Ελλάδα, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF «Το βρίσκω και εγώ περίεργο, εμείς να προσπαθούμε από το εξωτερικό να βρούμε επενδυτές για την Ελλάδα, και την ίδια στιγμή να φεύγουν οι Έλληνες επενδυτές από την ίδια τους τη χώρα».
Δεν φεύγουν μόνο οι επενδυτές αλλά και οι καταθέτες φυγαδεύουν τις καταθέσεις στο εξωτερικό, όπως οι πολίτες του σοβιετικού μπλοκ φυγάδευαν τους εαυτούς τους ελλείψει καταθέσεων.
Άδικα περιμένουν
Θεωρώ λοιπόν απίθανο να δούμε έστω και ένα Ευρώ επένδυση από το εξωτερικό στην Ελλάδα, αν πρώτα δεν βρουν κάποιο καλό λόγο οι Έλληνες πως αξίζει να τολμήσουν την παραμικρή επένδυση στη χώρα.
Οι «σοσιαλιστές» που ελέγχουν την κυβέρνηση και «ορφανά» της KGB που κυβερνούν, καθώς αποφασίζουν ποιος θα πάει στη δουλειά και ποιος όχι, έχουν μια στρεβλή εικόνα για το πώς «γυρίζει» ο κόσμος...
Έχουν την ίδια εικόνα που είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου στην δεκαετία του ’80 όταν είχε πείσει τους σοβιετικούς να κατασκευάσουν το εργοστάσιο της Αλουμίνας στη Θίσβη, ή κατά καιρούς παρουσίαζε διάφορους τυχάρπαστους πλούσιους Άραβες ως επενδυτές στυλοβάτες του τρίτου δρόμου.
Η κυβέρνηση του ΓΑΠ μόλις ανέλαβε, προσπάθησε να ξαναζεστάνει την ίδια «σούπα» της προσέλκυσης μεγάλων ξένων τριτοκοσμικής προέλευσης επενδύσεων με διακρατικές συμφωνίες.
Ο ατυχής πρωθυπουργός μέχρι και στην σκηνή του Μουαμάρ έφτασε να παρακαλάει τον αιμοσταγή δικτατορίσκο με εμφάνιση Μαϊκλ Τζάκσον της ερήμου, να επενδύσει στην Ελλάδα... Ατύχησε και στο αποτέλεσμα αλλά και στο χρόνο που το έπραξε...
Με αυτό τον τρόπο δεν γίνονταν οι επενδύσεις ούτε την εποχή των περίκλειστων εθνικών οικονομιών της δεκαετίας του ’50. Όταν ο Παπάγος με το Μαρκεζίνη είχαν καταφέρει να φέρουν τότε μερικές μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα με διακρατικές συμφωνίες.
Σήμερα, οι επενδύσεις αποφασίζονται με βάση τα πλεονεκτήματα που διαθέτει κάθε χώρα στην παγκόσμια σκακιέρα των αγορών, σε συνάρτηση με το περιβάλλον που προσφέρει για να καταστεί η επένδυση ανταγωνιστική. Άλλη χώρα πουλάει γεωγραφική θέση, άλλη φθηνά εργατικά και άλλη υψηλή ειδίκευση και εύκολη επιχειρηματικότητα... Εμείς πουλάμε αριστερή συνθηματολογία, καταλήψεις, γραφειοκρατία και διαφθορά...
Η Ελλάδα λόγω γεωγραφίας και μορφολογίας διαθέτει σοβαρά πλεονεκτήματα. Αλλά το οικονομικό της περιβάλλον θυμίζει χώρα του πάλαι ποτέ σοβιετικού μπλοκ.
Οι μισθοί θα συνεχίσουν να πέφτουν...
Ας μην κοροϊδεύομε τους εαυτούς μας, οι μισθοί στην Ελλάδα θα σταματήσουν να πέφτουν όταν η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θα αρχίσει να ξεπερνά την αύξηση του ρυθμού της ανεργίας.
Τόσο απλή και σκληρή είναι η πραγματικότητα.
Το ταμείο ανεργίας ανακουφίζει, αλλά μην ακούτε για επιδοτήσεις, πολιτικές στήριξης της απασχόλησης, μεγάλες επενδύσεις ή Fast Track... Αυτά είναι για δικαιολογούν το μισθό τους οι πολιτικοί, τις θέσεις τους οι συνδικαλιστοπατέρες και να έχουν θέματα τα δελτία ειδήσεων.
Η αλήθεια είναι πως όσο λιγότερο φροντίσει να ανακατευτεί το κράτος τόσο νωρίτερα θα τελειώσει η τραγωδία στην οποία βυθιζόμαστε. Για την ακρίβεια, όσο γρηγορότερα το κράτος αποσύρει τα χιλιάδες αντικίνητρα και αγκυλώσεις σε σημείο επαφής της γραφειοκρατίας του με το επιχειρείν...
Ποιος τολμά;
Ποιος τολμά να επενδύσει σε μια χώρα που κανείς δεν γνωρίζει πόσο και μέχρι πότε θα συρρικνώνεται η οικονομία της;
Ποιος τολμά να ανοίξει επιχείρηση σε μια χώρα, όπου αφού διόρισαν μέχρι και τα «σκουπόξυλα» με τις «σφουγγαρίστρες» των κομματικών γραφείων στο δημόσιο, τώρα φορολογούν τακτικώς και εκτάκτως ό,τι αναπνέει για να πληρώνουν τους μισθούς;
Ποιος τολμά να επιχειρήσει σε μια χώρα που αν ανοίξεις μερίδα εργοδότη στο ΙΚΑ, ακόμη και αν έχεις φροντίσει τα πάντα με συνέπεια, για δεκαετίες κοιμάσαι και ξυπνάς με το φόβο, πότε όποτε θα τους λείπουν λεφτά κάτι θα θυμηθούν να στα ζητήσουν με τις ανάλογες προσαυξήσεις;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που για να έχεις «μπλοκάκι» θα πρέπει να πληρώνεις τον ΟΑΕΕ χωρίς να δικαιούσαι οποιαδήποτε σύνταξη ή κάλυψη, όντας ασφαλισμένος σε άλλο ταμείο;...
Ποιος έντιμος άνθρωπος θα τολμήσει να επενδύσει σε μια χώρα που γίνονται δυο τρεις περαιώσεις το χρόνο για να χαριστούν τα «κλοπιμαία» στους φοροφυγάδες και να πληρώσουν τα «κερατιάτικα» οι εντίμως δηλούντες και φορολογηθέντες.
Ποιος θα επενδύσει σε μια ώρα που η μεταστέγαση ενός κουρείου δυο τετράγωνα πιο πέρα, χρειάζεται έξι μήνες αγώνα με την γραφειοκρατία;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που για να λειτουργήσει ένα αιολικό πάρκο, χρειάζονται 250 κιλά χαρτί σε αιτήσεις και 5-10 χρόνια αναμονής;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που οι συνδικαλιστές καταλαμβάνουν όποτε θέλουν τα υπουργεία και οι υπουργοί δίνουν συνεντεύξεις όπου προλάβουν;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που τα διοικητικά συμβούλια των ΔΕΚΟ συνέρχονται κρυφά σε ξενοδοχεία γιατί οι συνδικαλιστές που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει δεν τους επιτρέπουν να προσεγγίσουν τις αίθουσες των Δ.Σ.;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα λίγες παραστρατιωτικά οργανωμένες διμοιρίες μελών κομμάτων που δεν αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10% του πληθυσμού κλείνουν υπουργεία, δρόμους, λιμάνια κατά το δοκούν;
Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα που οι αυτοκινητιστές για λόγους ψηφοθηρίας συγκεντρώνουν την υποστήριξη μεγάλου μέρους της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης στη Βουλή, στο αίτημα μεταξύ άλλων να συνεχίσουν την αγοραπωλησία των επαγγελματικών αδειών στην μαύρη αγορά χωρίς κανένα φόρο;
Τα δανεικά τελείωσαν...
Τόσα χρόνια τα δανεικά με τα οποία πλήρωνε το κράτος και δάνειζαν οι τράπεζες ανέβαλαν την τελική κατάρρευση.
Αν δεν είχε καταρρεύσει η «σοβιετία» θα υπήρχε ο κίνδυνος ενός εμφυλίου. Του... γύρου όπως ονειρευόταν ο Ζαχαριάδης που απεκατεστάθη πρόσφατα, αφού κατά τα ειωθότα του σταλινοφασισμού, οδηγήθηκε στην αυτοκτονία πρώτα...
Τώρα, η ραγδαία κατάρρευση του εισοδήματος λόγω κρατικής χρεοκοπίας και η έξοδος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από την θαλπωρή των κρατικών ταμείων σε συνδυασμό με την αποψίλωση πολλών θέσεων εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα, θα μας προσγειώσει σαν κοινωνία στην πραγματικότητα.
Αφού πληρώσουμε το κόστος της ανοησίας, αν πιστεύουμε πως αρκούν οι διεκδικήσεις και τα συνθήματα για να ζούμε αξιοπρεπώς, θα ανακαλύψουμε πως αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν δώσουμε έμφαση στη μόρφωση, την εργασία και την πειθαρχία.
Τότε θα σαρωθούν όλοι οι ανασταλτικοί παράγοντες που ανέφερα παραπάνω και θα ξεκινήσουμε από τον μηδέν, όπως όλες οι άλλες πρώην σοβιετικές χώρες της περιοχής...
2) Εντός εκτός και επί τα αυτά...
Το αρχικό θετικό κλίμα χθες στις ευρωπαϊκές αγορές επηρέασε η διφορούμενη δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ στις Βρυξέλλες πως η ανάγκη ενίσχυσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, των ελληνικών μη εξαιρουμένων, θα προβλέπει το ενδεχόμενο κρατικοποίησής τους μόνο σαν έσχατη λύση.
Στο ίδιο κύμα ήταν και οι δηλώσει Μπαρόζο και αυτό έκανε τους τραπεζοκαμένους να αναθαρρήσουν.
Καθώς όμως διανύουμε μια περίοδο μεγάλης σύγχυσης το αρχικό θετικό κλίμα μετριάστηκε στη συνέχεια, πόσο μάλλον που η κεντρική τράπεζα δεν δείχνει διάθεση για μείωση των επιτοκίων.
Κατά τα λοιπά συνεχίζουμε να κινούμαστε στους ρυθμούς του μεγέθους και τους στυλ της «κουράς» που θα υποστούμε...
3)Τι να κάνω με καταθέσεις σε δολάρια...
Αγαπητέ Κε Στούπα
Παρακολουθώ την στήλη σας εδώ και καιρό, θεωρώ ότι αν μη τι άλλο είστε ένας ψύχραιμος αναλυτής.
Θα ήθελα την συμβουλή σας σε ένα προσωπικό θέμα. Λόγω κακού χειρισμού και εκτιμήσεων, βρέθηκα να έχω επενδύσει ένα πολύ μεγάλο ποσό σε μια ΔΕΚΟ, βλέποντάς δυσοίωνα το μέλλοντης χώρας, πρίν 2 εβδομάδες πούλησα με μία τεράστια ζημιά. Το εναπομείναν κεφάλαιο το έχω σε διασπορά, σε 75-25% EUR-USD σε 2 τράπεζες κα διάφορα προϊόντα. Στην Α τράπεζα (Τράπεζα σε κατάστημα Ελλάδος) που τις καταθέσεις εγγυάται η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας μέχρι ορισμένου ποσού ( 50-50 EUR/USD). Στην Β τράπεζα προθεσμιακή σε EUR και 80% Α/Κ Διαχειρίσεως διαθεσίμων οίκου εξωτερικού σε EUR/USD. Επειδή πιστεύω ότι η χρεοκοπία της χώρας είναι αναπόφευκτη (παρόλο που είμαι υπέρ αισιόδοξος άνθρωπος), και η μελλοντική επιστροφή σε ένα εναλλακτικό νόμισμα του EUR (έστω και για συγκεκριμένο διάστημα) βλέπω να υπαιρβαίνει την πιθανότητα του 50%. Η ερώτηση όμως που θα ήθελα να σας κάνω και προφανώς χωρίς κανένα δεσμευτικό χαρακτήρα αφορά και τα 2 μέρη.
1. Η εγγύηση της ΚΤ της Αγγλίας ισχύσει σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδος (αρά και ΤτΕ) και κλείσιμο των καταστημάτων της εν λόγω τράπεζας στην Ελλάδα ? (τράπεζα Α)
2. Σε περίπτωση μετατροπής σε νέο νόμισμα όλων των καταθέσεων, το USD τι θα γίνει ?
3. Στην περίπτωση της Β τράπεζας τα μερίδια Α/Κ Διαχειρίσεως διαθεσίμων οίκου εξωτερικού σε EUR/USD ( η τράπεζα εδώ είναι υποαντιπρόσωπος, μία τράπεζα Λουξεμβούργου ο θεματοφύλακας, και σε άλλη χώρα ο διαχειριστής) τα μερίδια που υπάρχουν σε ηλεκτρονικό αρχείο από την θυγατρική της τράπεζας Α, πως αναζητούνται ? σε περίπτωση μετατροπής σε νέο νόμισμα ?
Σας Ευχαριστώ, εκ των προτέρων για την απάντηση
Απάντηση: Για όλες τις τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα ισχύει το νομικό καθεστώς και οι αποφάσεις της ελληνικής πολιτείας. Είναι απίθανο να γνωρίζει κάποιος τι θα συμβεί με τις καταθέσεις σε δολάρια, αν αποφασιστεί η επιστροφή στη δραχμή. Μια λογική πιθανότητα είναι το ελληνικό κράτος να βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση για να πληρώνει εισαγωγές βασικών ειδών και θα ζητήσει από τις τράπεζες όλα τα συναλλαγματικά διαθέσιμα.
Το πρόβλημα όμως με τις ιδιωτικές καταθέσεις και άλλα επενδυτικά προϊόντα είναι πολύ περίπλοκο από νομική πλευρά, καθώς η χώρα μας έχει υπογράψει διεθνείς συμφωνίες. Εξαρτάται από το τι θα διακυβεύεται...
Λογικά αν ο θεματοφύλακας είναι στο εξωτερικό δύσκολα μπορεί να διεκδικηθούν από εκεί...
Μια κρίση σαν αυτή που περιγράφετε όμως είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια γενικότερη αποσταθεροποίηση, οπότε όλο το πλαίσιο μεταβάλλεται. Σε περιπτώσεις γενικής αποσταθεροποίησης το ασφαλέστερο καταφύγιο εδώ και αιώνες είναι ο χρυσός, καθώς εμπεριέχει την αξία αποτίμησής τους σε πολύτιμο μέταλλο και όχι συμβολικό χαρτί… Αλλά δεν νομίζω πως θα πάμε προς τα εκεί...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου