Μισέλ Πικολί:«Η κρίση είναι ένα από τα χειρότερα ψέματα που μας έχουν πει ποτέ»

ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ στον Θεό, αντιμετωπίζει με επιφύλαξη τους πολιτικούς γιατί τους θεωρεί «συναδέλφους» του και αρνείται να γίνει ένα ακόμη θύμα της σύγχρονης τεχνολογίας, αφού ποιος ο λόγος να φτιάχνεις αυτοκίνητα που πιάνουν τα 300 χλμ. όταν σε γράφουν στα 120; Μισεί την τηλεόραση επειδή αποβλακώνει και φοβάται ότι η οικονομική κρίση δεν είναι παρά μια απάτη, που όχι μόνον θα κάνει κάποιους πλουσιότερους αλλά θα έχει επιπτώσεις χειρότερες από αυτές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συν τοις άλλοις αγαπά την Ελλάδα και είναι υπέρ της άποψης Γκοντάρ ότι η υφήλιος χρωστά πολλά στον πολιτισμό μας. Με 85 χρόνια στην πλάτη του και περίπου 60 χρόνια καριέρας, ο Μισέλ Πικολί, τον οποίο συναντήσαμε στις Κάννες με αφορμή την ταινία του Νάνι Μορέτι «Εχουμε Πάπα!», δεν είναι απλώς ένας ηθοποιός, αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που απολαμβάνεις να ακούς.

«Δόξα τω Θεώ δεν είμαι... θρήσκος» είναι το πρώτο πράγμα που μου λέει ο ηθοποιός Μισέλ Πικολί καθισμένος στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου Resid al στις Κάννες. «Μεγάλωσα σε οικογένεια καθολικών αλλά νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντι στη μητέρα μου που αρνούνταν να πατήσει το πόδι της στην εκκλησία». Ο λόγος ήταν οι τρομερές απώλειες που η μητέρα του είχε βιώσει στη ζωή της. «Είχε χάσει την πίστη της και δεν ήθελε να ακούει τη λέξη “Θεός” στην οικογένειά της». Παραδόξως, η μητέρα του είχε εξαιρετικές σχέσεις με την αδελφή της που βρισκόταν στην ακριβώς απέναντι όχθη. Οχι μόνο ήταν πολύ θρησκευόμενη αλλά υπήρξε και γραμματέας κληρικού. «Και για να τα κάνω χειρότερα, αρκεί να σας πω ότι αυτό που ακουγόταν μέσα στην οικογένειά μου,μια τυπική οικογένεια γάλλων μπουρζουάδων, ήταν ότι η θεία μου ήταν ερωμένη του παπά...».

Η μάλλον χαριτωμένη παρ΄ όλα αυτά συζήτηση περί θρησκείας ήταν σχεδόν αναπόφευκτη, αφού αφορμή γι΄ αυτή τη συνέντευξη των 45 λεπτών υπήρξε η ταινία «Εχουμε Πάπα!» του Νάνι Μορέτι που προβάλλεται αυτή την περίοδο στις αίθουσες. «Το ευτυχές με την ηθοποιία είναι ότι, όπως δεν χρειάζεται να έχεις σκοτώσει για να υποδυθείς έναν δολοφόνο έτσι δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος για να παίξεις έναν κληρικό!» . Για τον Μισέλ Πικολί άλλωστε ηυποκριτική «είναι μια φόρμα θρησκείας» αλλά και «απαραίτητο εργαλείο για την καριέρα ενός πολιτικού . Για να είναι κανείς επαρκής πολιτικός θα πρέπει πρώτα να είναι καλός ηθοποιός.Εκτός βέβαια αν έχει στην τσέπη του τη μισή χώρα που καλείται να διοικήσει, όπως συμβαίνει στην Ιταλία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αυτός δεν χρειάζεται να υποδυθεί τον εαυτό του».
Η συνέχεια εδώ